inderdaad zou ik anno 2022 geen polemiek meer willen voeren, in het verleên heb ik dat, op myn eigenste, dus ietwat lagere niveau, een paar keer gedaan, en ten eerste: je wordt er ziek van, ten tweede: je kan toch niks winnen. niks tegenover het publiek en al helemaal niks in een rechtzaal.
snachts lig je, in plaats van braafjes te slapen en dromen, al je vele, koortsachtige argumenten op een rytje te zetten, keer op keer... je voert iedere mogelyke discussie in je hoofd, in cirkels... je wil eigenlyk véchten, dwz fysiek; dwz: boksen of zo, om die tegenstander lichamelyk af te rossen; maar: dat mag niet; dus: in plaats daarvan, zit je met die hooikoorts in je eigenste schedeldak te borrelen en te broeien, te woelen... eventjes naar beneên, voor een glas water; iemand van je gezin, die in je huis rondloopt, vertelt je een grap; maar die grap dringt niet tot je door. je verschroeit van ernst en je weet het - maar: je kan er niks tegen beginnen.
--
"legendarisch" komt van "legenda"; "dat wat gelezen moet worden." vandaag wil het woord "legendarisch" misschien zeggen: "als van de televisie". als tegengesteld aan "van de televisie". dit denk ik, omdat roem die van de televisie komt volgens my niét legendarisch kan zyn. bart peeters is oprecht fenomenaal en beroemd en veelzydig en adembenemend; maar door zyn permanente presentie op tv, is hy niet echt legendarisch. guido belcanto is om die reden meer legendarisch dan koen wauters.
ikzelf ben inderdaad héél erg legendarisch, ik ben daar eigenlyk byna de definitie van...
ikzelf ben inderdaad héél erg legendarisch, ik ben daar eigenlyk byna de definitie van...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten