wakker geworden met de vraag hoe het met myn financiën zit. wat een logisch gevolg is van het gegeven dat ik, zomaar ineens, gestopt ben met lesgeven. vandààg vallen die cyfers echter tamelyk goed meê - en wat de toekomst brengt, zelfs de nabye toekomst; dat zullen we toch nooit weten.
vervolgens vanzelf naar de mantra, die het is, van myn nieuwste stuntgedicht overgekropen - zacht fluisterend nog te bed, hoewel mollie, die in de kamer naast my ligt, my later op de dag kwam mede te delen dat dit vreselyk stoorde.
naar beneden, voort-arbeiden aan de administratie, byzonderlyk de correspondentie betreffende de aanstaande dinsdagclub, die van 5 december. vooral aan alle deelnemers de line-up doorgespeeld. er zyn ook altyd twee of drie artiesten die ik over het hoofd heb gezien, zeer beschamend altyd...
rond een uur of twee kwam er bezoek, byzonderlyk voor de verjaardag van rocco james conan. die wordt morgen tien.
toen ikzelf tien was, werd ik fan van adam ant ("stand and deliver" kwam toen uit.) de tekenfilm "heavy metal" maakte furore, alsook de single "vienna" van ultravox. ik had er op dat moment al een stuk of zes liefdesrelaties op zitten. vooral was ik dat jaar met een zekere "iris perwez", die half franstalig was, die by ons in de klas zat maar die veel meer volwassen was dan wy allemaal tezamen - maar die toch specifiek met my naar achter de hoek van de speelkoer wilde, om volwassen-achtig mekaâr daar te staan zoenen... ongelooflyk...
myn broêr las "de zwyger" van johan anthierens...
na dat fyne bezoek van een zevental mensen (oa els crawls), my aan myn voorbereidingen begeven voor de aanstaande lezing rond edgar allan poe (dat is woensdag, in lommel; "tseef leeft" gaat die dag worden gepresenteerd door prinses riki...)
subiet, in de vroege nacht, ga ik weêr zitten tekenen: en terwyl, als het voornaamste doel, via de spraakfunctie van "notes", hoofdstuk 3 beluisteren van myn grootse, verpletterende bulderdrang-roman; dé perfecte combinatie, schryven én tekenen tegelyk...
inderdaad ben ik heden die renaissance-mens die ik altyd heb willen zyn...
vooral doordat ik nu, sinds kort, ook zelf en eigenhandig geluid en muziek mix in de opnames van de dinsdagclub podcast... nu doe ik muziek, toneel, toneelorganisatie, poezie, proza, beeldende kunst en boekhouding door mekaâr...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten