nog altyd moest ik opnieuw naar het stadsloket, in het mooie harmoniepark; vorige keer voor de àànvraag van een nieuwe pass, nu voor de ophaling daarvan. ik werd om kwart na elf wakker - "nog rap dan!!" (loket ging vandaag om 12 uur dicht.) myn personal assistent luv wilde me ryden, en ook meêgaan om de pincodes en zo in te typen. is net rondgekomen. en dus gezwind vroeg op, voor de rest van de dag. ik heb nu dus een nieuwe pass, maar toch is het niét zo dat ik puur daardoor nu in feeststemming zou zyn. ik heb een nieuwe pass - maar toch is alles nog hetzelfde. ik voel my nu niet iemand anders.
wat gegeten?
we hebben nu tientallen dozen appelmoes in huis, eindelyk. ik eet dat overal by. sommige droge, feestloze dingen zyn met appelmoes erby toch wél goed. ik ben de enige in huis die dit lust. zelfs myn kinderen lusten geen appelmoes. welk normaal kind lust er nu geen appelmoes.
soundtrack van de week?
ben weêr bezig aan die "dance-tracks" voor oudjaar. vorig jaar was dat keihard werken, vandaag pluk ik daar de vruchten van. dat is een voordeel van altyd hetzelfde doen; dat je kan voortbouwen op dingen. vandaag alleen die lyst nog eens doorgenomen en wat opgekuist, een pààr nieuwe dingen erby maar eigenlyk bitter weinig nieuws. en dan, vervolgens, aan a.i. gevraagd om dit nu eens te ordenen per "beats per seconde", dwz van traag naar vlug. al zyn die beats relatief. want sommige "trage" nummers hebben een hoge bts en andersom. byvoorbeeld het zeer relaxte "bakerman" van laidback, is 135 bpm - en het zeer kwieke "all the single ladies" is 97 bpm.
huiswerk?
nu eindelyk myn bibliotheek is opgeruimd, begint daar de bergplaats (de linkergarage) te lonken. die is altyd na twee weken al een nieuwe puinhoop. maar dat betekent: naar het stort ryden en zo...
detail daaromtrent?
die ophaalders van oud yzer kwamen langs - "zink! koper! lood! platte batterieën!" - maar: zoals wel vaker, waren die al voorby toen ik op myn sokken aan de straatkant naar ze kwam staan wuiven.
weêr en atmosfeer:
het is goed dat het zo koud is. toch een variatie op een "witte" kerst. alleen ga ik op deze manier nog noder naar myn slaapkamer, waar het nog kouder is dan elders.
kleêren:
het is een aanfluiting dat myn kleêren nergens naar lyken, ik zou natuurlyk altyd aristocratisch gekleed moeten gaan.
gezondheid:
zéér lichte valling - doch verder alles ideaal.
lectuur:
een niet te lyvige sisi-biographie, niet echt academisc. (inderdaad, in de vintage série heet ze sissi maar ze heette eigenlyk sisi.)
arbeid met de grote A:
nog één passage, de voorlaatste, en het "takkenbossen"-gedicht is eindelyk klaar. dat is nog drie maanden werk. de slot-alinea's zyn vandaag voltooid. voltooien wil zeggen: je zegt dat stukje tekst aldoor opnieuw op, en àldoor ben je ergens niet 100% tevreden over, dus àldoor zoek je, automatisch, naar iets beters; een ander woord, een andere volgorde - maar: op de zeer, zeer lange duur begryp je dat je, klaarblykelyk, op iets perfects bent gestoten, namelyk omdat je automatisch bent opgehouden met nog te willen variëren; dàn ben je er. iedere regel is dus eigenlyk tot stand gekomen langs een aha-erlebnis; in iedere regel wel twee of drie; dus is dit een gedicht van 700 aha-erlebnissen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten