"wat een prachtig huis, waar jy woont!" "ja, he? ideaal om in brand te steken voor de verzekeringen!"
"vooral als muzikant en als componist vind ik mozart heel erg goed."
"he, schat - straks, om twaalf uur, op myn kamer?" "alleen op voorwaarde dat jy daar dan ook zal zyn!"
de vernedering; een kind dat weent, maar dan getroost wordt, om tussen zyn tranen door te moeten opvangen dat er over hem gezegd wordt:"ah, kyk - hy lacht weêr..."
het willen buiten zyn na te lang binnen te hebben gezeten; maar: daarbuiten niks verloren te zyn; zodat je toch maar wel binnen blyft.
"ik had gisterenavond de seks van myn leven??" "echt?? met wie dan wel?" "ik was alleen, wel... maar het was de beste ever..."
treffend voorbeeld over hoe tom waits er als auteur op achteruit is gegaan: de frase "there's nothing sadder than a town with no cheer" uit 1983, versus "there's nothing sadder than a house where nobody lives", uit 1997. dat laatste statement is namelyk eenvoudigweg niet waar.
hetzelfde hiermeê:"we'll bury all our dreams in the cold, cold ground" uit 1985, versus "i woke up this morning with the cold water" uit 1999. "koude grond" is natuurlyk veel kouder nog dan "koud water".
wat betreft "town with no cheer", moet ik wel zeggen dat ik jarenlang gedacht heb dat hy zong "a town with no chair," wat wel nog beter is; een stad waar d'r nergens één stoel is - de horror... maar het bestaat... je kan het meêmaken dat je daar aanspoelt...
het soms plotsklaps indringende oogcontact via de achteruitkykspiegel met een wildvreemde in de wagen vlak achter je...
zo'n erge smetvrees heb ik, dat ik naar overal myn éigen deurklink meêneem...
"niet echt opgevoed door wolven, maar dan toch wel zeker door een stinkdier."
ik kwam iemand tegen die onder invloed van "purple rain", ook zelf motor is beginnen ryden. die mens zei me dat speciaal voor die film een nief merk werd gecreëerd, honda cb 450 silverwing. dat "silverwing" was er nieuw aan.
een mooie titel voor hoofdstuk elf van een roman, liefst een roman in de trant van louis cuperus:"de zonderling".
een goeie, waar-bestaande naam voor in een stukje conference: muyshondt.
een brief die al dàgen en dàgen op de post moet; je denkt eraan, telkens wanneer je de deur uitgaat - maar: je komt er telkens opnief by uit, telkens wanneer je er weêr meê thuiskomt. alsmaar erger verkreukeld. enige oplossing: by het naar buiten gaan de brief niet in je zak steken, maar in je handen houden - totdàt je hem effectief gebust hebt.
hoe myn vriend gert jochems het deksel op zyn neus kreeg, aan een mooie, jonge collega-actrice gezwind de volgende vraag voorgelegd hebbende:"voor jou ben ik een beetje te oud, neem ik aan?"- haar antwoord was, oprecht:"ja, ik val wel op oud - maar nu ook weêr niet op zo oud."
als je je ingebouwde fietsslot op slot draait, kan het voorvallen dat dit slot midden op een spaak uitkomt, zodat je je wiel een beetje moet verdraaien, teneinde het slot er toch langs te krygen. dit "kan" voorvallen - maar ik heb het nooit ànders voor, àltyd àltyd àltyd stuit ik toevallig net op een spaak!
hier nu merkende, dat paul-henri spaak het woord "spaak" helemaal heeft ingepikt. juist zoals je het woord "slons" niet meer in een gedicht kan gebruiken, doordat charissa parassiadis dit helemaal voor zich heeft gewonnen. dwz letterlyk, de komende tien jaar kan je dit woord niet meer gebruiken zonder die associatie. jammer.
"ja, dames en heren - myn schoonvader zit hier in de zaal; hier, op de eerste ry... euh.. ja, sorry - dat moesten wy u al lange tyd zeggen; ik ben getrouwd met uw dochter..."
deze uit "de gelaarsde kat" was ook goed:"kale vaders hebben byna altyd dochters met overdreven behaarde vagina's - daar moet je maar eens op letten!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten