al weet ik my uiteraard voornamelyk opgetogen; voornamelyk namelyk om het feit dat ik er, klaarblykelyk, zonder ziekenhuis-avonturen vanaf schyn te komen. dus niet, zoals axel daseleire, eerst nog een omweg langs een coma. zelfs heb ik, in de vroege avond, gestaâg kunnen repeteren met steven vangool - hy op een stoel, ikzelf onder een deken in de zetel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten