ik was in een eethuis met eric somers. hy en een vriend hadden het erover hoe magisch antwerpen soms is. ik zei: "jaja - soms wel; maar vroeger kon antwerpen soms verplétterend magisch zyn, en dat is nu nooit meer het geval." er speelde enerverende muziek van ella fitzgerald. door een zekere beweging van myn hoofd meenden myn gezellen dat ik voor deze muziek myn waardering wilde uiten. "is toch helemaal niet goed?" zeiden ze. ik zeg: "nee, ik bedoelde dus ook niet dat ik deze muziek wél goed vind." *** ik reed met myn vader in een enorm grote autobus door de stad. "we zyn nu in de stad, maar eigenlyk ook niet, omdat we in deze bus in een enorme bubbel blyven." we kwamen van by me thuis, waar het enorm grote huis eveneens een soort van bubbel leek; van het grote huis overstappende in die enorme bus, was je dus nooit écht in de stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten