nog eens een "standup tragedy" gehad...
te gek...
wel vooral ernst löw redde de boel, die was in ongewoon sterke vorm...
heb nu voor myzelf uitgevonden (nu pas...), waarom ik nooit echt een gehele avond zou kunnen vol-improviseren: omdat ik dan zelf, heb ik gemerkt, té hard moet lachen. als ik dingen moet staan vertellen die ik écht ter plekke tevoorschyn lul, kryg ik na precies één anderhalve minuut al een complete slappe lach-aanval. terwyl het publiek totaal niet weet waarover het gaat...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Gij lacht ermee ?
Jij bent toch een komiek zoals gaston berghmans?
?
Een reactie posten