state of being - 18 januari 2013

we hadden afgesproken dat ik vandaag oneindig lang zou uitslapen (ik was dan ook tot vier uur snachts aan het voortlezen geweest in de nieve kaspar hauser), maar rond halfacht smorgens begon, vanaf beneden in huis, de patapouffe onverdroten te scanderen:"pa-pa! pa-pa!" dus: algauw liep ik benedenwaarts.

    eens daar gearriveerd in myn blauwe kamerjas, ging de patapouffe vlak voor me staan, teneinde my meteen dit volgende commando mede te delen:"papa wég!!"

    dat doet ze nogal dikwyls:"papa wég!!"

    wat wel grof is, maar ook tof tegelyk, want dat wil wél zeggen dat ik instant weêr verlof kryg. maar luv, meer pedagogisch onderlegd, heeft begin deze week uitgestippeld (en daar houdt ze zich aan):"dat moet gedaan zyn met dat papa wég!!"

    feit is dat ik het ochtendritueel vandaag had willen ontlopen doordat het, na een lange pauze (ziekenverlof) weêr crèche-time was, en mollie daarover de laatste tyd veel misbaar maakt... de kuttigste momenten die er bestaan: wanneer je zeggen moet:"nu éventjes naar de crèche," maar mollie begint dan te protesteren... dan voel je je gilles de rais, zonder overdryven... mollie is een giga-dramaqueen. arno, de zoon van charlotte, dus de broêr van de kleine julie, heeft dat ook gezegd:"als mollie weent, klinkt dat duizend keer erger dan als julie weent of een ander kind." mollie kan daar erg veel in leggen... grmblll...

    komt daar by dat luv er drie uurs en een half over doet voordat ze dan werkelyk de deur uit zyn; sjaal, muts, nog een boterham, nog een boekje, nog naar het wc, rocco eerst nog een tut - het verschil tussen de plotsklapse dood, met één kogel, of de langdurige marteldood verzonnen zoals door de middeleeuwse chinezen: vastgebonden op een houteren stoel, één druppeltje water télkens preciés om één en hetzelfde plekje op je kop; net zolang totdat zo'n druppeltje aanvoelt als een metalen koevoet... kwestie van geduld...

    time is on our side...

    intussen lees ik my weg in een essay over franquin... franquin is eigenlyk de beste tekenaar ever. liberatore is ook goed, maar franquin nog veel beter.

    daarna begaven luv en de croque monsieur (= rocco james conan) zich met hun tweetjes naar de garage op de dageraadplaats, voor nieve achterste banden weêral; dus kon ik, alleen achtergebleven, myn correspondentie aanvangen, vooral met myn advocaat, die allemaal detailgegevens moet hebben, en daarna een goed smerige hamburger (= myn favoriet ontbyt)

    daarna viel ik in de driezit onder een deken in slaap, maar dan op zo'n manier dat het geen naam had; meer dan twee uurs aan één stuk voort, zonder dromen, zonder taal of zonder kleur, eigenlyk hetzelfde als dood onder de grond liggen maar dan gratis...

    van twee tot vier in myn eigen huis een beetje knutselen. geprobeerd onze wykagent te vinden. wat zo moeilyk is als het eenvoudig schynt. de nummer op de website stuurt je door naar het bureau in de maréestraat, maar in de maréestraat verbinden ze je door met (geen grap) de openbare stadsbibliotheek.

    het gaat er evenwel over dat de eigenaar van het pand bezyden myn eigen pand, de voorbye zomer aan het verbouwen is geweest, doch niet zonder daarby vyf gaten in myn slaapkamermuur te knotsen. hy "ging dat meteen weêr in orde brengen," maar er is nog altyd niks gebeurd en nu snééuwt het zelfs binnen!

    van iemand van myn familie nog een telephoontje gekregen met als een onderwerp een jeugdvriend van me - maar, zo was de mededeling, die die jeugdvriend van me leefde intussen niet meer; die had zonet zelfmoord gepleegd. "ah..."

    valt weinig op te zeggen... we leven in zwarte tyden, eenieder staat kolossaal hard onder druk...

    's avonds aardappelpuree met gevulde tomaten... nu ondertussen weêr hier, eenzaam en alleen met de gordynen dicht in myn laboratorium... mozart (pianowerk) op de achtergrond. wilde weêr aan myn ludwig-reeks schryven, maar geraakte er ineens niet meer in; saai en suf en vervelend... na een paar avonden op ry verschrompelt de magie, dat is normaal, even op naar iets anders.

    te zondag heb ik een gig in brussel, ik geloof in de namiddag, komen jullie af?