" Een zeer vreemde roman. Geniaal of kierewiet, of allebei? Het lijkt wel of "Behekst" in één lange roes is geschreven. De taal is zeer museaal, dikwijls om van te smullen, met een zeer eigen register. Het verhaal is redelijk nonsensikaal, maar storen doet dat niet (het leven zelf is ook nonsens). Hoofdpersoon is de Slangenmens en Nachtburgemeester van Antwerpen Vitalski. Het gaat over zijn problemen met vrouwen en zijn foute vrienden. Goed geschreven is "Behekst" zeker, maar het is tegelijk soms een vermoeiend boek (andermans trip...). Ik heb ook de fout gemaakt dit tweede deel uit een triologie als eerste te lezen (omdat het onduidelijk was welk boek je als eerste moest lezen). In ieder geval geef ik een tien voor taal."
op diezelfde site trof ik aangenaam genoeg ook deze recensie aan, anoniem, betreffende "de geur van nat haar":
Het verhaal van de voor de maatschappij verloren protagonist Vitalski, die rondzwalpt tussen zijn vernietigend verdriet en de filosofische roes die drank en drugs weten te bieden, is slechts de drager van de zeer scherp geportretteerde tijdsgeest. Het is een ode aan een generatie die ondanks (of net omwille van) hun talenten en intelligentie bedanken voor de door de maatschappij geboden kansen, als ze er zelf een verarming van hun ziel in zien.
én zelfs nam een zekere "pvw" de moeite een alinea uit "de geur van nat haar" naar het engels te vertalen:
"Why did I always have such excessive succes with women? No matter where, in a bar but at the office as well? How was that possible? Certainly not because I was so terribly attractive - far from it! Very likely it was exactly my lowlife appearance which, apparently, danced the lambada with their maternal instincts. They all wanted me. I guess I was just a kind of emergency exit from that small, damp prison cell that their little life was..."
zolang myn kinderen kleuters en baby's zyn zie ik het helaas niet meteen gebeuren dat ik nog eens een niéf boek by mekaâr schryf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten