maandag 3 februari 2014

state of being - 3 februari 2014









ik word graag verraden: omdat op het ogenblik van verraad, by de persoon die bezig is met jou te verraden, alle maskers verkruimelen. zodat je doorstoot tot naakte waarheid. en dat is dan weêr goed voor de geestelyke hygiëne.
    waartegenover evenwel dit volgende, beste lezer: wie zegt ons eigenlyk dat de verrader, om ons te kunnen verraden, niet juist zyn masker moet opzetten?
    het verraden van een mens zynde niet het blootleggen, maar veeleêr het verkwanselen van authenticiteit.
    mja, wat zeg ik het weêr goed...
    ik ben dan ook een specialist in verraden worden. en buitendien is het een zondagavond!
    van het weekend moest ik een vol etmaal wachten op, via e-mail, een weêrwoord van een goeie vriend van me (bart van loo, de arme man die het zo druk heeft), en als een regelrechte hysterica begon ik, tydens dat wachten, te vermoeden,- neen, byna zeker te wéten, dat hy, om redenen die ik niét kende, "kwaad was op my". eindigende zo paranoïde als rousseau - de tol van confessionalisme! zo overspannen als, nu het erover gaat, myn privé-vriend geheten charles maria nelson op het hoogtepunt van zyn heroïneverslaving, in de zomer van 2009 - hy viel toen eens by me binnen: zyn zenuwstelsel kon het niet eens meer verdragen om, stel je het voor, op een stoel te zitten - hy sprong krassend recht, door zyn poriên zelf, rende de straat op, wist geheel niet waar naartoe, keerde huilend weêr naar binnen, moest opnief merken niet te kunnen gaan zitten - maar ook niet kon hy rechtstaan...

merken jullie ook dat vitalski, het product vitalski, the art of being vitalski, op het ogenblik plotsklaps weêr yzersterk in de markt staat? volgens het aloude axioma dat wat jou niet kapotkrygt, jou sterker maakt? byzonder curieus hoe zelfs onder het meest dichtgemetselde plaveisel, zonder water en zonder één millimetertje zonnelicht, toch die stekels onkruid uit de grond van daaronder omhoog schieten, door alle beton heen? daar is geen wegknippen aan!! ik dryf, doordat ik geen uitgever heb, en nul prestige, en geen enkele recensent die my in welk medium dan ook zelfs maar het vermelden waard acht, op honderd procent zynskracht. naar overal waar ik my beweeg, het middelpunt van dreiging met my meê slepende (alleen die laatste zin is spytig genoeg retoriek.)

2 opmerkingen:

Godelieve zei

Bedoel je eigenlijk: ik ben goeie wijn dus ik behoef geen krans?

Unknown zei

mooi gezegd. eigenlijk wel. ja.