de gehele dag lang het kot voor myzelve gehad. derhalve niet meteen vuurke-stook gespeeld, doch wel weêr goed kunnen voort-schryven, aan de toneel-thriller. overdag schryven, gaat soms toch beter dan snachts schryven... doch: een mens moet niet op zoek naar een systeem. cfr deze parabel, door krishnamurti:
"twee mensen wandelen over een wandelpad. heel eventjes halt-houdende, met name doordat ze, aan de kant, een mooie bloem zien, die ze plukken, en die ze met veel plezier koesteren. weet je wat, zeggen ze vervolgens. laten we hier morgen en overmorgen terugkomen. laten we dit organiseren."
iedere dag vergt juist een nieve strategie, o kinderen.
cfr shakespeare:"dit hebben, is niks. dit hebben - én veilig zyn - dàt is wat ik moet hebben." (verzuchting van de bloedige macbeth van zodra die macht kreeg...)
de kinderen en luv waren naar kessel-lo, met de trein - zie photo. doch: om terug thuis te komen vertrokken ze met de wagen vanaf het centraal station, waar vandaag trouwens géén aanslag is geweest, tot thuis, onze voordeur; tydens die korte rit draaide het erop uit, dat de linker-voorband praktisch volstrekt plat staat.
dus gisteren trouble met de ellentriek, vandaag dan weêr trouble met de wagen.
onze vier buurjongetjes schuins-over, hebben er evenwel gezwind en gezwachteld een perfecte niéve band voor ons op aangevezen. al die racistische zever over deze zogezegde "probleem-wyk" hier - buitenstanders raden de zonnige kant er niet van.
-aan het lezen in een dagboek van boudewyn van houten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten