zondag 31 juli 2016
state of being, 31 juli 2016
terug in het zwoele antwerpen-grad. de voorbye dag op tv aangekondigd geweest zynde als "de drukste verkeersdag van het jaar", wyzelf daar anders niks van gemerkt hebbende; op drie uurs tyd weêr veilig en wel terug thuis...
inmiddels is het twee uur snachts en speelt, hier in de machine-kamer, johnny cash op de achtergrond - veeleêr toevallig, welteverstaan.
bukowski neemt tegen die gevangenis-platen van johnny cash een dapper standpunt in: hy vindt ze een laaghartige, commerciële zet, om dewelke hy de gevangenen zelf, die misbruikt achterblyven, des te erger betreurt. voorzichtig ben ik het daarmeê eens - al vind je voor die opinie nergens een afzetmarkt...
vier belangryke gegevens
1. kort na zyn dood groeven dieven het lyk van charlie chaplin op, de familie vervolgens om losgeld vragende. ze belden daar een paar keer voor op, en konden alzo gestrikt worden: omdat ze telkens dezelfde telephooncel gebruikten.
2. de groene heuvels waarop de teletubbies rondliepen, waren niet van bordkarton; het waren echt bestaande groene heuvels. om van de toeristen af te geraken, heeft de eigenaar ervan, dat landschap nadien laten neêrhalen, er voorgoed een grote vyver aanleggende.
3. de riff van "no satisfaction" werd door keith richard geschreven in zyn slaap. hy was met zyn gitaar rond zyn nek en zyn tape-recorder aan, in slaap gevallen. by herbeluistering van die tape, vernam hy eerst een anderhalf uur luid gesnurk, dan wazig gespeeld die ene, geroemde riff, een kwartier lang zelfs, en dan opnief een lange tyd niks anders dan gesnurk.
4. in finland heet de 27e juli officieel "slaapkoppendag". de persoon in huis die, op deze dag, het langst in bed ligt, krygt een emmer water over zyn kop. als dat niet gebeurt, gaat hy een té lui jaar tegemoet. de traditie bestaat al sinds de middeleeuwen. toén werden de langslapers in een deken in de rivier gegooid...
p.s. voor het éérste harde feit moet ik my excuseren: omdat weetjes rond charlie chaplin eigenlyk erg vervelend zyn. nog personen van wie je niks wil weten, maar die té vaak worden geciteerd en naverteld, en die daarom op deze blog eigenlyk niet mogen meêdoen: churchill, oscar wilde, lincoln, einstein, mark twain, keith richards, gandhi en eigenlyk ook de brilsmurf.
vier biografemen
1. toen bobby fuller, de zanger, nog een tiener was, keerde zyn oudste broêr op een dag alsmaar niet terug naar huis; veertig uur later ontdekte de politie dat hy ergens in de texaanse woestyn was neêrgeschoten door een gauwdief.
2. zyn vader werd naar de in voorhechtenis genomen verdachte gebracht. die bleef volhouden dat hy onschuldig was. maar die vader zei heel erg kalm:"subiet moet ik terug naar myn vrouw ryden. het zou voor haar een enorme opluchting zyn, als jy nu gewoonweg bekende, begryp je dat niet?" de moordenaar brak, en stortte zyn hart uit.
3. van de 82 amerikanen die nu, zomer 2016, aan het beweren zyn, te zyn verwekt door prince, is er klaarblykelyk één die àlle juridische en biologische tests succesvol aan het doorstaan is. hy zou zyn verwekt in 1985 in een dancing, en dan ook by een danseres.
4. barbara cartland dicteerde haar boeken. dostojevski die van hem soms ook, uit tydsdruk. dan brown dicteert niet zyn boeken, maar wel de aanzetten, de plannen ertoe. richard powers dicteerde sommige van zyn boeken: omdat schryven volgens hem niet echt natuurlyk is - te cerebraal.
blog-o-logie
j.p., de man met de goethe-tattoe op zyn linker-arm, wil het toejuichen als ik uit deze blog een boek zou destilleren - maar: waar zou ik dan juist meê bezig zyn? hoe ydel zou dat wezen: om het doel van deze blog niet in die blog zélf te kunnen zien liggen. en wat een antieke reflex ook: die naar de zogezegde "meerwaarde" van het boek-vormige...
dat ik myzelf als romancier concipieerde toen ik achttien was, is normaal: dat waren totààl andere tyden.
dat ik myzelf als romancier concipieerde toen ik achttien was, is normaal: dat waren totààl andere tyden.
onderschat/overschat
onderschat: sammy de burggrave
overschat: heinrich heine
naar waarde geschat:"varney the vampire"
sammy de burggrave werd als conferencier zo erg onderschat, dat 'ie er intussen eenvoudigweg meê is opgehouden. heinrich heine is vervelend: omdat hy àldoor heel erg belerend is. "varney the vampire", quasi officieel erkend als een van de slechtste feuilletons van het negentiende eeuwse engeland, werd dit jaar, door toedoen van de serie "penny dreadful", nog maar eens heruitgegeven, mét kolossaal voetnotenapparaat...
overschat: heinrich heine
naar waarde geschat:"varney the vampire"
sammy de burggrave werd als conferencier zo erg onderschat, dat 'ie er intussen eenvoudigweg meê is opgehouden. heinrich heine is vervelend: omdat hy àldoor heel erg belerend is. "varney the vampire", quasi officieel erkend als een van de slechtste feuilletons van het negentiende eeuwse engeland, werd dit jaar, door toedoen van de serie "penny dreadful", nog maar eens heruitgegeven, mét kolossaal voetnotenapparaat...
afterLink
we zaten drie uur in de auto, maar konden allevier niet uitstappen, omdat eerst dit liedje gedaan moest zyn...
zaterdag 30 juli 2016
finale postkaart, 30 juli 2016
vandaag, met name rond de middag, dan toch wél een eenzame wandeling kunnen afleggen, eentje van toch twee uurs deftig doorstappen, langs prachtig in bloei staande velden. ook een paard tegengekomen dat kennelyk was losgebroken, het liep wel rustig maar er was geen sterveling in de omtrek te bekennen.
die expeditie was dus nog nét op tyd, want straks, zaterdagmorgen, zyn we hier weêr foetsie.
een erg luie vacantie is dit geweest; ziehier de balans:
*gewerkt aan de belcanto-musical: nul uur.
*gewerkt aan de bauwens-monoloog: vier uurs.
*gewerkt aan andere teksten: twee keer één uur.
*gelezen in stokers drakula: 100 bladzyden.
*gelezen in die zes andere boeken die ik byhad: nul bladzyden.
*gezondigd tegen het fruitdieet: vooral vandaag heel erg. waar ik nu wel uit leer dat het precies vooral voor brood is dat ik moet oppassen... jammer want er gaat niks boven een goed belegd vers stuk goed gebakken brood.
gelukkig ook opvoedkundig was dit het meest relaxte verlof in vyf jaren; doordat mollie en rocco james conan genoeg hadden aan hun peers, die twee andere kindjes die met ons meê waren; dus de vier ouders éindelyk ademen, éindelyk zélf ook kunnen leven! aan alle moeders en vaders met kinderen van één- of tweejarige leeftyd: hou vol, er komt wel degelyk verlossing!...
al gaat er voor je eigen geluk toch niks boven hun geluk, dwz er gaat niets boven het mogen zien dat zy zich zo hard amuseren, bvb door keihard met hun step over de dyk weg en weêr te sjezen, de meeuwen te voederen, duinbloemen plukken als bezeten, ...
dus weinig goesting om antwerpen-grad weêr op te zoeken, ook veel gedoe aan m'n kop daar en dan. gelukkig is het maar voor één week...
prent
weêr eventjes vier miljard euro moet daar in worden gepompt.
op zo'n momenten mag je eventjes niét denken aan het loon van een gemiddeld bankdirecteur - tenzy je grààg op moordpad wil...
op zo'n momenten mag je eventjes niét denken aan het loon van een gemiddeld bankdirecteur - tenzy je grààg op moordpad wil...
vrijdag 29 juli 2016
postkaart, 29 juli 2016
dat dracula-boek is wel enigszins een instinker; de eerste vyftig bladzyden lazen als een trein, inmiddels zit er evenwel een serieuze, enerverende vertraging op. ik lees alleen maar voort: omdat ik het voorbye jaar teveel boeken maar half heb geconsumeerd; een boekenkast vol halfgelezen boeken, da's niks. uit-lezen is een sport apart...
voorts alles nog steeds optimaal hier in wissant. open space. mooi weêr. mooie duinvelden, zalig strand. één hap gegeten van een currieworst, plus opniéf twee bollen crêmeglaçe gegeten. daarstraks een doughnut gegeten. wil warempel veel liever in myn fruitkuur volharden, maar heb daarvoor te middelen niet hier; thuis struikel ik over de druiven...
snachts telkens één flevering van "penny dreadful"; vind de serie allang niet meer goed, een gemiste kans, maar het blyft wel een geborgen ritueel, in deze zetel onder een sjofel deken, met de duin-wind tegen het venster vlak achter my...
normaal doe ik in wissant ook steeds, dagelyks, een wandeling van een uur langs de glooiende boerenvelden; deze editie is het er nog niet één keer van gekomen, jammer eigenlyk. maar ja, begin aûgustus keren we weêr...
donderdag 28 juli 2016
postkaart, 28 juli 2016
de gehele, luidruchtige bende liep smiddags naar de kust-markt van wissant, om voor mollie een nief paar oorbellen te kopen, en voor rocco james conan een nief ridderzwaard (het vorige was niet meer scherp genoeg); met als gevolg dat ik het huis voor myzelf had; zodoende toch éindelyk iétsje hebben kunnen arbeiden, aan de fyne schryftafel hier; gefrunnikt aan enige toneelteksten en een paar dringende mails uitgebreid beantwoord, toch.
het weêr is inmiddels misschien niet optimaal, veel wind en zeer donkere wolken; maar: het regent niet, dus de spirit blyft high...
nochtans iemand van myn vrienden hier, is met de dioxine-crisis, hoor ik nu, duizenden tonnen geïntoxiceerde kippen aan afrika aan het doorverkopen geweest, kippen die in ons eigen land van de markt af moesten; hoe kan het dat onze overheid dit gedoogd? plus: ik verneem ook nu pas dat hy in zyn jongere jaren soms, met zyn harley, 320 kilometers per uur reed - gewoon op den A12...
hiertegenover staat nu wel dat zyn brave, lieve kinderen op het moment per dag meer en meer worden gecorrumpeerd - door de myne...
tezamen oneindig langdurig naar de golven kyken...
vannacht hadden we zelfs dezelfste nachtmerrie; ik droomde iets van een eigenaardige draak met een erg rare kop; liep er vreemd van toen ik wakker werd; smiddags pas, vertelt mollie my ineens:"ik heb vannacht een nachtmerrie gehad van een draak met een mensen-gezicht."
vannacht hadden we zelfs dezelfste nachtmerrie; ik droomde iets van een eigenaardige draak met een erg rare kop; liep er vreemd van toen ik wakker werd; smiddags pas, vertelt mollie my ineens:"ik heb vannacht een nachtmerrie gehad van een draak met een mensen-gezicht."
een gemiddeld frans vacantie-huis... zonder veel poeha staan er op alle verdiepingen boekenkasten... met daarin alles van simenon, alles van goethe, de mémoires van chateaubriand, het verzameld werk van rimbaud, praktisch alles van kundera, ook alles van kafka in het frans, etc etc... hier is dat normaal, in vlaanderen is zoiets ondenkbaar...
rip
toen ik eind jaren tachtig les kreeg van hem, klikte het niet tussen ons...
toen ik we mekaâr twintig jaar later opnief leerden kennen, kwamen we ineens erg goed overeen - we waren dan ook béiden heel erg veranderd...
zo hard gevochten, hij; en nu dan toch de stryd verloren...
hy kon erg mooi zingen ook, ik weet niet of je dat wist... oude vlaamse, gewyde liederen, a capella...
vrede zy met hem...
woensdag 27 juli 2016
postkaart, 27 juli 2016
alweêr niet kunnen werken, de dampkring zelf leent zich er niet toe. wel goed kunnen voortlezen in drakula, is overigens geen dun boek. én, voorts, opnief van myn groenten en fruit afgeweken: met letterkoekjes, een vanille-ysje en een soort bountie, alsook met gezouten nootjes. maw opnief aldoor sop dat de kool niet waard is, dan beter toch wél blyven kuren...
het is nu twee uur snachts, thuis in de machine-kamer zou kik op dit moment toch wél nog huiswerk kunnen aanvatten; hier plus nu doet het zandmannetje evnewel reeds zyn intreê, misschien vanwege die zeelucht...
dinsdag 26 juli 2016
postkaart, 26 juli 2016
vannacht had ik toch wel een béétje willen werken; maar: myn dochter roept my de gehele tyd by zich, dus laat maar al...
de middaagse duin-wandeling viel overigens ook in het water; ineens kwam er een uniform in een groene leger-jeep ons vertellen dat het hier "verboden te wandelen" is. ik werd heel kwaad. nog eventjes en ik ga ook radicaliseren, namelyk als fanatiek tegenstander van die hardnekkige hedendaagse verbods-cultuur. er staat geen vierkante meter meer op de kaart waar niet van hogeruit vier verbodstekens en vyf gebods-borden boven hangen.
voorts lichtjes gezondigd tegen myn gestrenge dieet; smorgens met onnozele speculaas, smiddags met één smakeloos zwan-worstje en savonds met een van de slechtste croque-monsieurs ooit (gebaseerd op van dat vierkante witbrood uit prefab-plasticzakken.) de volgende keer wanneer ik zondig, kyk ik er wel voor uit dat de inzet de moeite waard is (je hoort, mutatis mutandis, bedrogen vrouwen wel eens beweren dat ze het beter zouden aankunnen om te worden bedrogen:"als die andere vrouw dan tenminste nog op iets zou trekken"; maar: zouden ze die andere vrouw niet per definitie beneên alle niveau vinden?)(sorry, doch omgekeerd, met bedrogen mannen, heb ik die uitspraak toevallig nog nooit opgevangen...)
maandag 25 juli 2016
postkaart, 25 juli 2016
in de voormiddag lezen in bram stoker's drakula, onderwyl de kinderen weêrklinken in de gigantische achtertuin; de schommel, de klim-boom, de glybaan. rond elf uur die kinderen in myn slaapkamer binnen, wonderwel om hier braafjes allerlei mooie tekeningen te maken.
druiven en olyven gegeten; een wandeling gemaakt met dennis en de kinderen, vertrekkende van by de achterpoort van de zetuin, en dan, van daaraf, dwars door de paars en geel bloeiende duinheuvels, tot het styl naar beneên geplooide losse zand dat leidt naar het grote, stille strand.
dus: je kan hier wel degelyk van je slaapkamer tot aan zee: zonder mensen te hoeven te zien, zonder verkeer te zien; alleen een kwartier lang ploeteren door los zand.
later in de namiddag gezwommen, precies tydens het uiterste vloed-gety; aldus stevige, fyne golven, die je telkens tien meters vooruitduwen.
niets anders is dan de vreugde myner vervlogen kinderjaren, gespendeerd in camping cosmos, westende, dat hier ook maar een steenworp vandaan ligt (maar: camping cosmos en westende zyn vernietigd; precies zoals in belgië àlles dat toevallig leuk is, moet worden vernietigd per definitie.)
barbecue. maar voor myzelf dus barbecue met groentenschyven ipv met waarachtig vlees. groenten- en fruitdieet nu exact 37 dagen bezig...
savonds in correspondentie met frank zorro my nog maar eens gebogen over het idee om uit deze blog een soort boek te destilleren... alle teksten van 2011 op een rytje gezet... om dit dan volgende week eens te herlezen...
zondag 24 juli 2016
postkaart - 24 juli 2016
hier zeer goed aangekomen. alleen aan de grens-overgang middels verkeersborden afgeleid naar een rondpunt, dat diende om aan gewapende douaniers de kans te bieden, alle passerende vehikels in ogenschouw te nemen. indachtig dat dezen er zo verscheidene duizenden te zien krygen, én dat wyzelf slechts een futiel vlaams gezin betekenen met twee kleuters in zwembroek, vond ik dat die kerels ons nog behoorlyk nauwgezet bestudeerden. this is the future - totdat, naar ik inschat, exact 50 procent van de bevolking deel uitmaakt van militie.
het zomer-huis is kolossaal groot en extreem behaaglyk, en zo ook de park-achtige achtertuin, dewelke bovendien, langs een yzeren privé-poort met hangslot, uitgeeft op weelderige duinheuvels, rechtstreeks naar de kust leidend. algauw met de kinderen gaan zwemmen, doch daarna onze mede-huurders ontvangen, zynde een collega van luv (tanja) en dier man (denis) en diér twee kleuters.
van het kleine tiental boeken dat ik meêheb, haalt hetdeze, klaarblykelyk, de slag om myn aandacht: bram stokers originele "drakula", uit 1897, tot dusver (dwz voor zover ik er nog maar in geraakt ben), alvast een volmaakt evenwicht tussen actie en mymering (ik las al wel eens een andere bram stoker;"het juweel van de zeven sterren", een indringend, doch op den duur wel erg traag egyptische mummie-mysterie...)
om alhier zo, de aanstaande week, by nachtty, naar gepland, te zullen "arbeiden": dit gaat, vrees ik, veel minder goed lukken dan verhoopt. de bedoeling anders vooral geweest zynde, byzonderlyk het storyboard voor de musical voor guido belcanto verder uit te tekenen; er is een mooi groen, met lampenkappen verlicht soort van salon ter beschikking (waar ik heden verpoos), doch kennelyk duurt een uur hier maar een kwartier...
misschien toch promberen om niét verder te zien naar penny dreadful...
correspondentie met nana ramaal
"There must be a certain look of availability in the women I photograph. I think the woman who gives the appearance of being available is sexually much more exciting than a woman who's completely distant. This sense of availability I find erotic."
(Helmut Newton)
Wat vind jij van die stelling?
in de grond is dat erg waar. dit heb ik altyd gevonden (wat een extrapolatie is van bovenstaande stelling): dat een waar artiest eigenlyk celibaat moet zyn; omdat er anders iets in de weg staat tussen hem/haar en zyn/haar publiek. ik weifel nu al enige jaren tussen een van deze stellingnamen: 1. ofwel kan ikzelf dus ook geen artiest meer zyn, 2. ofwel klopt die opvatting over noodzakelyk celibaat toch niét...
niet-gelezen boeken top tien
betreffende deze tien boeken hier, is het onbegrypelyk en ook schandelyk dat ik ze nog àltyd niet heb gelezen:
1- de meester en margarita
2- de steppenwolf
3- catcher in rye
4- under the vulcano
5- lolita
6- honderd jaar eenzaamheid
7- jo speedboot
8- iéts van murakami
9- iéts van houellebecq
10- het congo-boek van van reybrouck
nog erger is, dat het er vooralsnog niet van gaat komen ook niet. namelyk: omdat het niet op myn traject ligt (een zeer handige, zeer juiste uitdrukking van myn vriend rollie... je kan inderdaad, byvoorbeeld, ommogelyk iets lezen: gewoon omdat het je wordt overhandigd (byvoorbeeld door een vriend, die je goedgemeend meêdeelt "dit moét je lezen" of ook "dit is echt iets voor u!")
(je legt al lezende effectief een traject af - waarop behalve jyzelf volstrekt niemand zicht heeft...)
zaterdag 23 juli 2016
state of being, 23 juli 2016
aldus morgen-vroeg vertrekken we naar kaap-de-gryze-neus; zo ik in het huis aldaar on-line kan, loopt deze wereld-beroemde weblog eenvoudigweg door, doch als ik ginds, om on-line te geraken, moet omlopen langs de cafetaria van de lokale tennisclub, dan weet ik het eventjes niet...
verder geen nieuws. een bepaald prachtige, zeer huiselyke zomerdag achter de rug hebbende, inclusief een erg lome, dadeloze lange avond...
mercurius bid voor ons...
vrijdag 22 juli 2016
waarom ik op mollie verliefd ben
om de flamingo's beter te kunnen zien, liepen myn kinderen over een verboden grasvlakte. een man in maatpak kwam ze meteen verjagen.
vitalski:"en?"
mollie:"die meneer daar, kwam ons zeggen dat we niet op het gras mochten lopen - maar ja: hy liep dus zelf ook op het gras!!..."
state of being, 22 juli 2016
op myn platendraaier ligt het ongelooflyke stryk-kwintet van schubert. werd er ooit iets gemaakt dat nog mooier is? ja, misschien "de forellen", eveneens van schubert. op straat staan ondertussen de vuilniszakken gereed, alsook de vuilnistonnen, alsook de belachelyk vele dozen oud papier... het is (toch even nakyken...), twee uur snachts, en nu ik het overloop: ik heb er een relaxte dag op zitten, waarachtig; de minst actieve dag in màànden... maar ook dat is niet eenvoudig; niét arbeiden, precies éven lastig zynde als wél arbeiden...
de rtv-gig van eêrgisteren ervaren hebbende als een zeer groot succes, als een triomf, was dit volgende toch even doorslikken vanmiddag: in het korte verslag van deze avond op rtv zelf, moeten er toch wél weêr een paar huismoeders in beeld komen met de strakke meêdeling, dat ze het "maar niks" vonden - het beste van twintig jaar vitalski, gratis op hun bord; "maar deze stoel zit wel goed," zo zeiden ze. dit steekt harder dan de genereuze complimenten van vele zyden; met myn grote neus, immers, toch weêr op dit karma gedrukt wordende - de échte massa en ikzelf vinden geen connectie; ikzelf vind van wel - maar de massa vindt van niet.
te oud ben ik voor dit soort mymeringen, laat maar... byzonderlyk het huidige zicht op myn bankrekening verlene my genade...
van gert jochems daarstraks vernomen dat theaterzaal "rataplan" volstrekt géén subsidies meer gaat krygen; zo drastisch: het is ermeê gedaan - zo'n mooi florerende toneelzaal in het hartje van wat officieel wordt geëtiketteerd als een probleem-buurt; wie kan hier aan uit?
myn telephoon gaat af - dat zal wel charles maria nelson "slaveship" jarvis wezen...
hoe schreven zy?
enige tips van henry miller (1891-1980)
1. werk niet aan verschillende boeken tegelyk.
2. schryf volgens je programma, en niet volgens hoe je je toevallig voelt.
3. als je niet kan "scheppen", kan je wel nog altyd gewoon "werken".
4. doe er iedere dag een beetje cement by, en ga het nooit te ver zoeken.
5. blyf een mens. blyf mensen ontmoeten, hang rond, drink iets als je daar zin in hebt.
6. wees geen werk-paard. schryf alleen maar als het plezierig is.
7. vergeet je "programma" als je er niet voor in de stemming bent - maar: kom de volgende dag dan terug naar je werktafel. concentreer je. gooi dingen weg. maak je onderwerp kleiner.
8. het eerste dat je doet, en dat je àltyd doet, is schryven. schilderen, muziek, vrienden, cinema - dat komt allemaal pas op de twééde plaats.
(my doorgestuurd door oomzegster carmen)
-end
met al die triljarden verwyzingen naar 18e en 19e eeuwse engelse letterkundige motieven het voor my eigenlyk té voor de hand liggend zynde, myn kostbare tyd hieraan te verkwanselen, ben ik pas na een gedurig verzet nu toch wél tot over myn oren voor "penny dreadful" voor de byl aan het gaan...
donderdag 21 juli 2016
woensdag 20 juli 2016
press
eindelyk nog eens op een cover...
http://www.gva.be/cnt/dmf20160720_02392613/zomervertelling-in-stadspark-geel-lokt-1-200-bezoekers-vitalski-is-een-schatje
prent vd week
stripverhaal met charles maria nelson...
dit moet wel nog beter...
maar hy is ermeê aan de slag en dat is reeds érg veel...
dit moet wel nog beter...
maar hy is ermeê aan de slag en dat is reeds érg veel...
waar was je ten dinsdag
om te beginnen maar even zeggen waar ik niét was: by myn liefste goddelyke kindjes, die het aan zee zien te rooien zonder hun pappie (morgen komen ze terug...) ("look yonder, a big black cloud cometh...")
vandaag was voor my eigenlyk een grote dag; "vitalski goes classic" in een stadspark van geel, voor een publiek van mooi 1400 mensen, om vanaf overmorgen integraal te worden uitgezonden door r.t.v.
myn baard leek nergens naar, dus liep ik smorgens vroeg reeds naar coiffeur erwin. die kan een halfuurlang met kei-veel aandacht je snor trimmen, je wang-haartjes wegvylen, je wenkbrauwen inkorten; een zalieg kunst, dat kan je zelf niet hoor...
myn baard leek nergens naar, dus liep ik smorgens vroeg reeds naar coiffeur erwin. die kan een halfuurlang met kei-veel aandacht je snor trimmen, je wang-haartjes wegvylen, je wenkbrauwen inkorten; een zalieg kunst, dat kan je zelf niet hoor...
Abonneren op:
Posts (Atom)