postkaart - 24 juli 2016

hier zeer goed aangekomen. alleen aan de grens-overgang middels verkeersborden afgeleid naar een rondpunt, dat diende om aan gewapende douaniers de kans te bieden, alle passerende vehikels in ogenschouw te nemen. indachtig dat dezen er zo verscheidene duizenden te zien krygen, én dat wyzelf slechts een futiel vlaams gezin betekenen met twee kleuters in zwembroek, vond ik dat die kerels ons nog behoorlyk nauwgezet bestudeerden. this is the future - totdat, naar ik inschat, exact 50 procent van de bevolking deel uitmaakt van militie.

    het zomer-huis is kolossaal groot en extreem behaaglyk, en zo ook de park-achtige achtertuin, dewelke bovendien, langs een yzeren privé-poort met hangslot, uitgeeft op weelderige duinheuvels, rechtstreeks naar de kust leidend. algauw met de kinderen gaan zwemmen, doch daarna onze mede-huurders ontvangen, zynde een collega van luv (tanja) en dier man (denis) en diér twee kleuters.

    van het kleine tiental boeken dat ik meêheb, haalt hetdeze, klaarblykelyk, de slag om myn aandacht: bram stokers originele "drakula", uit 1897, tot dusver (dwz voor zover ik er nog maar in geraakt ben), alvast een volmaakt evenwicht tussen actie en mymering (ik las al wel eens een andere bram stoker;"het juweel van de zeven sterren", een indringend, doch op den duur wel erg traag egyptische mummie-mysterie...)

    om alhier zo, de aanstaande week, by nachtty, naar gepland, te zullen "arbeiden": dit gaat, vrees ik, veel minder goed lukken dan verhoopt. de bedoeling anders vooral geweest zynde, byzonderlyk het storyboard voor de musical voor guido belcanto verder uit te tekenen; er is een mooi groen, met lampenkappen verlicht soort van salon ter beschikking (waar ik heden verpoos), doch kennelyk duurt een uur hier maar een kwartier...

    misschien toch promberen om niét verder te zien naar penny dreadful...