dinsdag 23 augustus 2016

column streekkrant editie antwerpen

HET KETELTJE

Vooral sinds het drastische rookverbod hoor je Antwerpse kroegbazen steen en been klagen over een terugvallende klandizie (al kan ik mij niet voorstellen naar waar de verstokte rokers zich dan wél begeven; je mag immers nérgens meer roken, binnenkort zelfs niet meer op het strand van Sint-Anneke.) Wat niet wegneemt dat er in onze stad toch wel aan de lopende band nieuwe cafés bij komen. 't Engeltje op de Herentalsebaan in Deurne opende precies met nieuwjaar. Wat later verhuisde in de stad zelf de metal-platenzaak "The Rocking Bull" naar de Katelijne Vest, niet zonder aan zijn winkel tevens een gloednieuw café te koppelen, in een pand onder de grond, meerbepaald onder vier verdiepingen parking; véél buren om te klagen over geluidsoverlast, zullen zich daar niet aanmelden. Ook nog in 2016 kreeg kwam er op de Dageraadplaats een nieuw café bij; vooral sinds Helmut Lotti er woont, blijft Zurenborg nu eenmaal in de mode. Het werd het twintigste café van dat plein zelf: Bar Salon, van dezelfde eigenaars als van het beroemde Barracuda op de Ossenmarkt.

Die nieuwkomers zijn allemaal welkom, want zoals goed geweten is: tegelijkertijd moeten er in Antwerpengrad veel cafés de boeken juist dichtdoen. Vaak zijn het de creatiefse podiumcafés die als eersten veld ruimen; De Muziekdoos, Het Swingcafé, De Rots, en de voorbije maand ook het fel betreurde Kiebooms, voor welke staminee zelfs een zéér dichtbevolkt benefietoptreden in zaal Roma geen zoden meer aan de dijk mocht leggen.


En nu is het dan weer café Het Keteltje dat onder vuur ligt. De kroeg is natuurlijk ultra-dubieus; het ligt er zo erg tussen de bordelen in, dat het er ook zélf heel erg op een bordeel lijkt. En wie het wereldje van de prostitie op een romantische, avontuurlijke manier wil verheerlijken, gaat lichtzinnig voorbij aan een afgrijselijke leed - getuigen de medewerkers van Vzw Payoke, die iédere dag opnieuw slachtoffers van mensenhandel trachten op te vangen, maar daarbij een strijd voeren tegen de bierkaai, onder permanente doodsbedreigingen van niets ontziende, topcriminele organisaties. Maar: Het Keteltje zelf staat daar toch los van. Dit zeer levendige, volkse, inderdaad erg hoerachtige café heeft drie maanden moeten sluiten. Nu de deuren weer opengaan en de eigenaars dit ternauwernood hebben overleefd, hangt er een merkwaardig paar borden in het raam:"Verboden toegang voor illegalen", en ook:"Verboden aan prostitutie te doen." Het begin van het einde? Opniéuw een kroeg die boete na boete op zijn dak gaat krijgen, net zolang tot de blok er op moet? Laat ons dan toch even opmerken: wat baat, in de algemene strijd tegen illegale prostitutie, het sluiten van een café? Toen, een jaar of tien geleden, zovele kabardoesjes in Antwerpen van bovenuit werden afgesloten, werden er evenzovele opengedaan elders, in verre, naamloze randgemeenten, langs duistere, verlaten banen. In welke zin is dat een verbetering geweest?

Geen opmerkingen: