een oase van een prachtige rustdag. van smorgens tot savonds het kot voor myzelf. hoe is dit mogelyk, o bloggers: dat het vroeger in àltyd zo was; ooit, maar dan wel nog in de tyd toen de dieren nog konden spreken (veel hadden ze wel niet te zeggen...) op het gemak aan al myn lopende dingen tegelyk kunnen voort-arbeiden - de afwisseling ervoor zorgende, dat het urenlang prettig blyft.
een tegenstander zynde van het procédé van de "opsomming", wil ik die lopende zaken hier toch even op een rytje zetten - met name voor muyzelf, als ikzelf dit binnen een jaar of vyf nog eens zou willen komen opzoeken.
-"pinguïns kunnen toch wel vliegen," een uurlang alle nutteloze feiten op een rytje; voor deze gig is de belangstelling groot, want ze is nog lang niet af, maar toch zyn er al twee bestellingen voor. het goeie is dat ik hier ook aan kan werken onderwyl ik mollie in slaap wieg; innerlyk memoriseren, kan overal.
-"de ideale schoonzoon"; myn nieve one man show; het optreden van aanstaande zaterdag is weêr een uitvlucht om er helemaal op loos te drillen. de première is feitelyk pas in september 2018. maar: ik doe deze show alleen graag voor een rock&roll-publiek; voor een typisch vlaams geborneerd zuur publiek is dit kamikaze. eigenlyk.
-de shakespeare-lezing; myn broêr serge is my eergisteren komen aanleren hoe ik een power-point moet maken. dat blykt erg eenvoudig, en is een groot plezier om te doen. de titel van de shakespeare-lezing is geworden:"hamlet kon er ook niks aan doen."
-de prince-lezing; die is pas voor op de purperen geilneef zyn sterfdag, in april; maar: ik ben my er toch nu al verregaand voor aan het in-lezen; ik weet een paar prince-kenners die gaan komen, en zelfs dié mensen zou ik iets willen bybrengen. wat weten die over mo ostin? over owen hysney? over susan moonsie?
-plus daarjuist de one man show van nele bauwens bekeken op video; ten donderdagmiddag gaat nele langskomen voor een verdere regie-bespreking.
kunnen jullie dit geloven? dat ik vandaag aan élk van deze universims apart, twee uurs telkens heb kunnen voort-labeuren? en morgen nog 'n keer...
(natuurlyk is dat harde werken aldoor, ook wel een zeker signaal; namelyk voor het tragische gegeven dat er waarschynlyk, naar het zich laat aanzien, ergens in myn leven een grote leemte zich voordoet, een afgrond waarop ik al jarenlang uitkyk; het "kwam niet als een verrassing," zo zullen myn naasten dit nadien zachtjes uitprevelen.)
(maar: nu is het halfdrie nachts - en ga ik schaken by myn broêr...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten