werken is natuurlyk ook niet "alles". niet-werken is veel beter. desondanks heb ik zelf vandaag toch weêr hàrd doorgewerkt, in het voorts leêge huis, by iets zachtere temperaturen dan de voorbye paar dagen. schryven aan deel twee van de guido-musical; ging iets makkelyker dan op voorhand gevreesd... voorts allerlei facturen uitschryven en vooral oneindig veel prutswerk aan m'n papieren voor sabam, al die lezingen en zo; eerst aangifte doen van de teksten zelf, en dan pas aangifte doen van de concrete data en locatiae der optredens…
nu bezig m'n spullen in te pakken voor vyf dagen wissant. benieuwd wat dat gaat worden...
hoewel hier alles ongeveer goddelyk is, zal ik bly zyn om aan één ding te ontsnappen, byzonderlyk dit volgende: een probleem ergens by de buren (maar welke buren dan precies? of misschien ligt de oorzaak iets verderop, aan de treinsporen bezyden de schynpoort)? in ieder geval, daar érgens vandaan, klinkt er de jongste tyd een vreselyk, schurend, piepend, krassend geluid, als het erbarmelyke geluid van twee knarsende metalen die mechanisch tegen mekaâr aan schuren, één keer om de zovele minuten; veroorzaakt door de zomerwind, vermoedelyk, maar dat is geen excuus, en trouwens ook wanneer het nauwelyks waait. het is een geluid dat je doet opschrikken by nacht, en dat je wegrukt uit je concentratie by dag. het gevoelen dat dit schuur-geluid, van zoverre weg, by je doet opborrelen, er één zynde van "acuut inzicht in de algehele nutteloosheid des levens"- wat op zich niet erg zou zyn, ware die "nutteloosheid" niet tevens gepaard aan "kwelling...";- ja: een kwelling kwelt inderdaad nog erger wanneer zy nutteloos is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten