de reusels waren de gehele dag lang in plankendaal. zodoende het kot hier op het noord volstrekt voor myzelf, urenlang. van twaalf tot vyf zitten schryven, aan het stuk voor tania. vervolgens de keuken wat opgeruimd. nu vannacht ook weêr drie uurs zitten voort-schryven voor tania.
na die meeting met tania en frans vorige week, ter bespreking van m'n eerste schetsen voor haar toneelstuk, kwam ik eigenlyk volstrekt verpulverd weêr thuis. twee dagen lang van in de put gezeten. hoe moest dit nu verder? totdat ik, god dank, op het zeer vruchtbare idee kwam om, twee avonden na mekaâr, telkens drie uurs aan één stuk door, met een potlood in de hand hier aan tafel te gaan zitten, in stilte nadenkend over de totaliteit. bovenaan de witte papieren stond genoteerd:"wat is het probleem?" (zynde géén retorische vraag.)
inmiddels gaat het weêr vooruit - zéér traag, maar: het eerste kwartier is nu eigenlyk af. ben er eigenlyk enorm content over. en verregaande bewerking van een stukje monoloog uit 2001, wat een snotaap was ik toen... (sindsdien is dat nooit meer opgevoerd.)
een toneeltekst schryven voor een ander: dwz het eindproduct moet zo goed zyn, dat je het uiteindelyk node uit handen geeft. dat je zélf met dat verhaal de bühne op zou willen.
nu moet dit even opzy - morgen weêr de "pinguïns" spelen...
nu eerst de vuilzakken gaan buitenzetten...
ja, bloggers, iets anders gebeurt er niet meer in myn leven. zo wil ik het ook. ik ben verslààfd aan lezen en schryven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten