het gaat eventjes hard... iedere dag een volstrekt ander ding... maar dan wel oprecht iédere dag... en nu dus zelfs op en zondag, da's best deoriënterend... dwz, hoewel ik wéét dat het vandaag een zaterdag is, toch belaagt my het gevoel dat er morgen, rond ditzelfde uur, nog eerst een vrydag gaat moeten komen... voor de kunst van het performen is dat trouwens een goeie zaak; niet weten hoe laat het is. daarom juist, dat zoveel op zich onschuldige rockartiesten, toch aan de drugs zitten; een mens speelt beter als hy niet weet wààr 'ie staat - zo heeft keith richards ooit eens, men zegge, staan spelen in boston - onderwyl hy er heftig en warempel van overtuigd was, nog in engeland te toeven (hy had een black-out gedurende de integrale vliegreis); maar: hy speelde toen, in boston, toch zeer goed (vooral "honky tonk women"...)
enige nadeel is heden, dat ik m'n twee kinderen te weinig op schoot heb, byzonderlyk de onderneming om 's avonds, by bedtyd, voor te lezen voor mollie, vind ik iets erg belangryks...
maar - okay, volgende week gaat het weêr iets kalmer aan...
en inmiddels ben ik zodus, ongemerkt n gratis, wéér een jaar ouder geworden... ook op deze blog; myn eerste blog-item ooit, dateert van 28 juli 2006... aldus: op het ogenblik ben ik, lezers, m'n twaalfde jaar bloggen aan het voltooien... toén, twaalf jaar terug, had ik nog geen leesbril nodig. toén had, voorts, niemand ooit geloofd, ooit van z'n leven, dat ik überhaupt, op een dag, een waarachtige relatie, laat staan kinderen zou hebben... ik had toen geen rybewys... wel kwam kik toen iedere dag op tv, en ik was schatryk. maar: vandaag ben ik gelukkiger. gelukkiger dan vandaag kan eigenlyk niet.
oké jongen, stop er maar weêr meê.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten