zondag 6 mei 2018

column streekkrant editie antwerpen


DE VINGER VAN RUBENS

Op de markt van het verre Wervik, of all places, staat er een opvallend standbeeld van de daar geboren kunstenaar Wim Delvoye; het werk stelt een copulerend stel herten voor, dat weinig aan de verbeelding overlaat. Wat dààr, in een dorpse Wervik, haalbaar is, schijnt in onze eigenste metropool een pak moeilijk te liggen. In het Middelheimpark is men momenteel bezig, een standbeeld te plaatsen van het Oostenrijkse kunstenaarscollectief Geletin. Het werk het "Arc de Triomphe", wat zeer toepasselijk is, want het stelt een oude, knullige man voor, die op handen en voeten een brug slaat, met het aangezicht naar de hemel. Het figuur heeft geen kleren aan, op een onderlijfje en twee affreuze witte sokken na, maar wél draagt het een opvallende erectie. Omdat dit beeld niet van klassiek marmer of opaal brons is gemaakt, maar van een vleeskleurige plasticine, lokt dit werk nu protestacties uit - hoewel het nog niet eens openbaar werd gemaakt.

De Sinjoor zou nochtans tegen een stootje moeten kunnen. Reeds sinds het jaar Onzes Heren 1843 staat er pal in het midden van de Groenplaats dat bronzen standbeeld van Rubens, exact op de plaats waar kort tevoren nog het kruis van zijn graf had gestaan. Opmerkelijk genoeg staat de man er niet afgebeeld als een schilder, maar als een militair, met een deftige, bijzonder opvallende degen rond zijn middel. En dit is toch een publiek geheim: als je in Noordelijke richting naar het standbeeld kijkt, dan lijkt de bovenkant van deze sabel griezelig hard op een zich statig verheffende fallus. Vandaar dat de Antwerpenaar sinds jaar en dag spreekt van "De Vinger Van Rubens"...



Geen opmerkingen: