ZICHT OP WATER
Een mens wordt rustig van zicht op water. Omdat water voorziet in onze allermeest primaire levensbehoefte: drinken! Om die reden ook hebben, volgens de Freudianen, blinkende kleren zoveel succes; onbewust doet onze blik op alles dat fonkelt, ons aan water denken. Makelaars weten dit maar al te goed, zeker in dicht gebetonneerde grootsteden als onze koekenstad, waar er ook al jarenlang alles aan gedaan wordt om zoveel mogelyk dokken, zoals de Zuiderdokken, te dempen, en rivieren, zoals het Schyn, dicht te gooien of te overkoepelen. Finaal gevolg: een luxueus appartement op de Ernest Van Dyckkaai kost algauw 1080.000 euro; voor het uitzicht op het Steen, maar meer nog voor het uitzicht op de Schelderivier. Zelfs, op Linkeroever, in de Esmoreitlaan, dat al een halve kilometer van de stroom af ligt, betaal je voor één appartementsverdieping al rap meer dan een halfmiljoen - gewoon voor dat béétje zicht op schaars water. Gelachen hebben we onlangs hard, toen we langs de Yzerlaan fietsten; er ligt daar een aanzienlyke reeks zeer smalle waterbakken, als een verbinding tussen het Lobroekdok en het Albertkanaal. Het eerste plan was om deze voor mensen nutteloze, betonnen reservoirs ondergronds te bouwen, maar nu liggen ze boven de grond: zuiver om makelaars in hun verkoopbrochures te kunnen laten stellen:"Met uitzicht op water!" Ook zelf heb ik liever een paar desnoods steriele vierkante meters water dan plaveisel. Helaas: aan alle zykanten is dit water afgryselyk vuil, dichtgeslibd van afval, kapotte fietswielen, overgeefsel en urine. De slogan "zicht op water" strookt dan wel nog steeds met een àndere Antwerpse traditie, met name de strategie die hier sinds jaar en dag wordt geheten:"De truuken van de foor."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten