vannacht had ik een zeer filmisch verantwoorde droom, met een zeer coherente verhaalontwikkeling, gede-tailleerde dialogen en aannemelyke stemmings-wisselingen. die droom, waar ik de nacht meê afrondde, ging als volgt.
tezamen met luv, mollie en rocco james conan was ik in een vacantiehuis, dat we deelden met een andere gezin; tania en jason en hun kinderen olivia en pablo. we gingen ieder in onze eigen kamers gaan slapen, maar het lot wilde, dat tania zonet, vlak voor de nacht aanbrak, bevallen was van een derde kind. tegengesteld aan alles dat in de realiteit mogelyk is, wilde luv die baby persé voor zichzelf hebben. het plan werd opgevat, om die baby dus eenvoudigweg van dat andere gezin weg te plukken, en ons ermeê uit de voeten te maken. we hadden nog een vriend op bezoek, die raadde ons dat plan sterk af. "want," sprak hy, "als jullie nu wegvluchten, dan gaat alle verdenking juist op jullie rusten. geef die baby aan my, ik zal hem elders bewaren, en kom dan onopvallend binnen een dag of drie tot by my." aldus werd overeengekomen. vervolgens brak de nacht aan, die "verliep", op één of andere manier, en ten slotte werd het ochtend. pas nu drong het opeens tot my door: myn god! waarmeê zyn wy bezig!- dit kon zo niet gebeuren! aanstonds ging ik by tania en jason aankloppen - om luv te verraden, terwyl die er och arme bystond. "bestraf ons maar, en wees maar razend kwaad op ons - maar: wy weten waar die baby van jullie naartoe is - wy hebben die zelf van jullie weggepakt vannacht!" hoe vreselyk dit volgende: dat ik die moeder niet, dit zeggende, haar baby gelyk ook terug in haar armen kon duwen; die baby was nog altyd "elders", wist ik veel waar. de moeder stortte helemaal in, terwyl jason gelyk zyn telephoon nam, om de politie te bellen.
toen werd ik wakker...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten