ik moest ergens, beroepshalve, onder toezicht, een toespraak geven, maar dat lukte niet, doordat er allemaal draden groeiden uit de binnenkant van myn wangen en myn gehemelte. in myn droom was dit een soort aandoening waarvan ik zogezegd wel vaker last had. door die draadsels in myn mond, werd het spreken erg moeilyk, tot het er zoveel worden, dat ik zelfs niet meer kon uitgelegd krygen waarom ik hier nu maar beter vlug maakte dat ik hier wegkwam. wel was dit geen volstrékt drama; een falende gezondheid was een soort overmacht waar ik ook geen schuld aan had, ik liep gewoon naar buiten en dan moesten we maar zien hoe het verder liep.
in zekere zin natuurlyk wel volstrekt walgelyk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten