in de vroege voormiddag met luv naar het derde seizoen liggen kyken van "the crown". we moeten smorgens of svoormiddags films zien, doordat we er savonds niet toe komen, vanwege die rotkinderen van ons - die doerakken, die belhamels.
in de namiddag twee uurs lesgegeven; nederlands, 5aso. je ziet het bevrydende daglicht van het afzwaaiende zesde-jaarse eindexamen reeds zachtjes langs hun voorhoofd beginnen fonkelen... het eerste uur: spelling van werkwoords-vervoegingen ("hy doodde de leeuw gisteren"; maar:"die dode leeuw braden wy vandaag.") het tweede uur: samenvattingen maken; onderwerp: bart eeckhouts evenwichtige reactie (in de weekend-editie van de morgen) op de ophefmakende standpunten van peter de roover, in "de afspraak". eerst die aflevering bekeken, en daarna dat intelligente artikel geanalyseerd. uiterst zinvol werk. die leerlingen doen economie/marketing, dus die zouden dit echt op de voet moeten volgen...
daarna, zo snel alweêr, langs uiterst zonnige autowegen naar huis terug...
administratie, in de zetel. facturen afvinken, de budgetteringen nakyken voor de nakende winterrevue. in de zetel in slaap gevallen, terwyl mollie een luidruchtige sitcom bekykt ("richie rich", grmblll...) voorbereidingen getroffen voor myn gesprekje over de vergane schryver daniël robberechts, voor aanstaande donderdag.
ryst met currysaus en vegi-burger geconsumeerd. de kinderen met veel tegenzin en dus met veel herrie en gedoe naar hun huiswerk gedreven. ik ben tégen het concept van huiswerk. ik moest in noorwegen wonen.
naar de muisstille, lauw gestookte werkkamer beneên, tussen de zacht ademende oude boeken, van zes tot halfacht, in geel lamplicht. één tas coffee. (ik wil van die ondraaglyke spellingswyze, "coffee", weêr vanaf - maar: dat gaat al niet meer, ik kàn reeds niet meer terug... het kan alleen maar nog erger worden...) (myn "y" in plaats van "ij" komt van de "y" van max havelaar, zoals johan braeckman onlangs vernuftig opmerkte, dus zou ik, zoals multatuli deed, moeten spellen "koffi"...)
hierzo beneên na lange tyd nog eens aan "beuling met appelmoes" gewerkt. doordat het wekenlang had stilgelegen, scheen ik een heleboel finesses niet meer in de vingers te hebben, maar kreeg ik wél weêr een frisse, maagdelyke blik op het geheel; zoals een schilder die, na lang prutsen aan zyn doek, eindelyk eens een stap of zes naar achteren zet, ter bekyking van waar die nu feitelyk meê bezig is geweest. enige leuke, gloednieve catch-phrases hiervan een gevolg...
nu is het, eens kyken... halfnegen savonds.
morgen vroeg op, dinsdag is de vroegste morgen van de week altyd...
2 opmerkingen:
Gisteren ook het derde seizoen van The Crown uitgekeken.
Het sterkste tot hiertoe, vond ik.
Wij hebben een aantal keer héél hard moeten lachen.
wy ook
Een reactie posten