uiteraard vloek ik vaak op deze blog, niet op zyn resultaten, die juist een fenomenale zegen zyn, maar op het labeur; wat wil je, al zestien jaar lang iédere dag; en zelfs op de simpelste dagen vergt het toch steeds veel méér werk dan je zou denken - evenwel: dikwyls is ook die arbeid zelf wel een verfynd genoegen. het goeie is dat je dit goeddeels kan opbrengen met, by wyze van spreken, "één oog dicht". ondertussen kan ik dus, terwyl ik er toch wél meê bezig ben, blyven volgen wat mollie en rocco ondertussen aan het bespreken zyn, of kan ik het journaal ook volgen. het is dat lauwe ondiepe water tussen "keihard werken" links, en "hopeloos niks doen" rechts.
de consumptie hiervan is wellicht gelykaardig. niet "intens alles echt lezen", maar veeleêr een oppervlakkig er doorheen scrollen... zeer goed, zo is deze tyd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten