esthetiek is van alle tyden; 18e eeuwse kunstenaars maakten dingen die zo “mooi” zijn, dat ze heden niet eens kunnen worden overtroffen; dus er is altijd “esthetisch inzicht” geweest; hoe kan het dan, eigenlyk, dat platenhoezen er zovele decennia over hebben moeten doen, voordat daar ergens een frank viel? waarom wisten ze ten tijde van de kinks nog niet, wat ze wél wisten ten tijde van placebo?
“omdat platen nog niet zolang bestaan”, zeg jy - maar dat is onzin: want grafiek heeft wel al altyd bestaan.
ik snap wel dat débiele muzikanten lelyke hoezen hadden/hebben, maar waarom hadden ook slimme muzikanten foempe hoezen?
ik snap wel dat débiele muzikanten lelyke hoezen hadden/hebben, maar waarom hadden ook slimme muzikanten foempe hoezen?
3 opmerkingen:
Ik denk eens ooit in een reportage gezien te hebben dat de ommeslag er gekomen is door de Beatles. Die zijn op een bepaald moment met het concept "Album" aan de slag gegaan (Sgt Peppers). Dat kon dankzij hun gigantische succes. Voordien was het opnemen van liedjes en op een album zetten, eerder een industrie en was de hoes niet veel meer dan de verpakking van een verzameling liedjes. Het grote verkoopsvehikel was de radio, en daar was de look van de hoes van minder belang - voornaamste functie was dat ze moesten laten zien wie die gasten waren die die muziek maakten.
Er zijn eerder al wel goede, grafisch interessante platenhoezen gemaakt, al vanaf 1940. Ook veel in jazz.
Maar dat waren toch vooral ook foto's van de artiest, niet? En toen was het nog geen mass-media, zoals bij de eerste jaren van de Rock & Roll. Die waren meer industrieel, toch?
Een reactie posten