donderdag 25 december 2025

state of being, 25 décember 2025


de gig van eêrgisteren, de christmas-special van de dinsdagclub, staat onverbiddelyk gebeiteld in de top tien beste dinsdagclub-edities ooit. op filmpjes en photo's nadien, komt het meestal helemaal niet zo over - maar deze keer toch wél, zelfs. dwz ook de filmpjes zyn geweldig, één soort splinterbom cultuurfeestelyke humorologie.
    ik voel my ook, om eerlyk te zyn, heel erg zwoel, aldoor... alsof ik verliefd ben - niet op één wezen, maar op die gehele beweging, op die verhalen die in de lucht hangen; als een mystiek-erotisch iets... iets pre-puberaals, totaal argeloos... alles is spannend, iedereen is prachtig... iedereen rond my straalt een soort elektrische energie uit, die je kan voélen...
    de highlighter van de avond, de onbevattelyke helmut lotti, is voorts ook een gigantisch plakyzer - dit hadden we al eerder gemerkt... ook nu bleef 'ie meê in huis zitten, net zolang totdat, uren later, de leeuwentemmer de tent wilde komen afsluiten. ik wilden, als gastheer niet onderdoen, dus ik kwam ook zelf veel later thuis dan gebruikelyk.
    na de nodige nachtelyke bureaucratische correspondenties in myn zetel, voltrok zich echter, opnieuw, dat ene, zelfde patroon van afmattende insomnia als altyd; het voorbye jaar niets anders: rond vier uur snachts val ik, doodop, in slaap, niet "gewoon maar even wegschuiven", doch werkelyk overmànd door slaap; ik MOET slapen, en wel, bovendien, NU METEEN - of: ik ONTPLOF. ik KAN niet meer, ik duw alles van my af, doe myn ogen dicht - en slaap binnen de seconde zo diep: alsof ik dood ben, totààl weg. totààl. echter: na één goed uur, word ik dan weêr wakker - -  en dan slaap ik van de hele nacht geen halve minuut meer.
    so be it.
    
kerstavond thuis, daarnet. home alone 2. pakjes. sushi. de traiteur die het eten kwam brengen, op zo'n heilige avond in de vrieskou op zyn brommertje - die heeft, geloof ik, van myn hand, dé fooi van zyn leven gekregen. er huist een scrooge in my - zowel de scrooge van in het begin van de film als die van op het einde. er is niets fyner dan op kerstavond je geld tellen...
   

1 opmerking:

Lies J. Van Aelst zei

En wat was er gebeurd met Fredje en de kalkoen?