1. een parlementariër is erg kwetsbaar; by elke verkiezing kan hy of zy plotseling weêr op straat staan.
2. omdat je als parlementariër zoveel politieke kleur bekent, is het moeilyk om nà je parlementaire carrière nog goed werk te vinden.
3. vergeleken by de lonen van een ceo in de privé, is zelfs het inkomen van onze eerste minister peanuts.
luister hier:
1. op dat handjevol vast-benoemden na, geldt de dreiging van plotseling ontslag tegenwoordig voor iederéén. anciënniteit betekent niks meer. de weg naar de hel is geplaveid met werknemers die, eender op welke leeftyd, eender na hoeveel jaren diensttyd, zo boe of ba plotsklaps op straat worden gezet. de parlementariër is daar absoluut geen uitzondering.
2. moeilyk om werk te vinden als ex-parlementariër? daar zou ik dan wel eens een studie over willen zien: hoeveel ex-parlementariërs leven noodgedwongen van het o.c.m.w.? ik ken die cyfers niet, maar ik kàn gewoon niet geloven dat dat er veel zullen zyn. het prestige en vooral ook de connecties van een ex-parlementariër, zullen écht wel de heel àndere richting uit wyzen!!
3. dat een parlementariër veel minder verdient dan een privé-ceo, wil niet zeggen dat een parlementariër weinig verdient, maar wel dat de inkomens van die ceo's compleet misdadig zyn. ik zou zeggen, in plaats van te besparen op kindergeld en onderwys (goed bezig...): attackeer de superryken!!
4 opmerkingen:
Ik ben ook van het ‘val de rijken aan’ type maar ben toch meer voor de moderne monetaire theorie van Stephanie Kelton omdat dat minder weerstand heeft.
Klik op mijn naam voor haar Ted Talk presentatie waarin ze MMT het best uitlegt, vind ik.
Maar ook al roeit haar systeem armoede uit zonder aan de rijken te komen, de kans is klein dat haar systeem in Amerika praktijk wordt.
Vitalski, you're preaching to the choir ;)
(kan ik deze mooie uitdrukking ook eens gebruiken:)
ja, beetje stom van me
Helemaal niet!!!
Zo'n commentaar lezen geeft zodoende katharsis en zusammenheitsgefühl.
Een reactie posten