a day in a life

om zeven uur smorgens wakker geworden. in een vreemde reflex myn dromen beginnen te noteren, en naar aanleiding daarvan een anderhalf uur non-stop aan het doorschryven geweest, levensbeschouwelyk... james joyce zei het al: onderschat nooit je 'krabbels', en zo is het maar net. ook by rembrandt is de potloodschets sterker dan het olieverfschildery, dwz veel meer tydloos...

  daarna terug in slaap gevallen. om elf uur voorgoed wakker geworden. studeren voor m'n theoretisch ry-exaam - myn nichtje eline zegt "da's maar één dag studeren" maar ik zit er nu al een maand aan te blokken en ik heb nog steeds het gevoel dat ik er te weinig van ken... wel kan ik van dat studeren genieten, met dit goeie weêr en de zomer in aantocht reminisceert het de jeugd, dwz de studententyd... toch de mooiste tyd van je leven...

   smiddags met luv naar het nieuws zien. je moet wel hardop lachen als je eerst al dat dolgedraaide flamingantisme ziet, en dan meteen daarna mag vernemen dat elio di rupo onze eerste minister ga worden. ja, echt kapotlachen...

  snamiddags gaan zwemmen, maar het was te druk in het zwembad. daarna tomat-crevet-garnaal te eten gekregen, een lang telefoongesprek gehad met myn boekhouder en naar de film "elektra" gekeken... nu wil ik ook catwoman opnieuw zien... en dan tenslotte de zware arbeid (zie photo), tot halfdrie snachts, in het atelier van bert lezy op het zuid - het finaliseren van het pierre lasson-stripverhaal...

   bekyk je eigen frustraties - zonder ze te willen overwinnen. bestudeer je verlangens - zonder ze te willen inlossen. voel de pyn - zonder te zoeken naar een manier om die te beëindigen. is dat wel mogelyk, kan je dat wel helemaal?