er werd pas gewerkt in december,
toen dingdong ons gezelschap kwam houden.
door hem werden we verlost
van de voortdurende onderbrekingen
waardoor we voordien werden geplaagd.
nu konden we vaak urenlang aan één stuk doorwerken.
geleidelyk aan begrepen we echter
dat we het vaderland
zouden moeten dienen
met onze dood.
"maar als hy het écht is,
wie staat daar dan
in dat àndere deurgat,
al die tyd?"
"ik snap het ook niet,
hy staat zomaar recht van de tafel
en kan zomaar lopen?"
"overwelmend bizar -
en toch gebeurt het."
de voorstanders van zelfmoord
noemden dit "de redelyke uitweg".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten