vanaf negen uur savonds weêr leven voor myzelf.
een naar myn normen zeer lang telephoongesprek met ernst löw...
daarna voor de miljardste keer de laatste hand leggen aan dit ene gedicht hier; het zeer lange gedicht van jacobus capitein...
jihaaa...
dertig blaadjes waar ik mooi vyf jaar lang aan ben blyven en blyven voortschuren... op myn sterfbed een van de slechts negen dingen die écht de noemer "perfect" zullen verdienen.
(mede doordat ik perfectie vaak ook schuw...)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten