het zyn zware dagen voor luv, doordat mollie zo extreem veel aandacht vergt, dubbel zoveel als een normaal kind, én doordat rocco james conan onderwyl weêr 39,5 graden koorts aangeeft. toch blyf ik volharden in myn nachtelyke arbeid, met als ogenschynlyk egoïstisch gevolg dat ik gemiddeld tot twee uur smiddags uitslaap; al die lange uren staat luv er dus helemaal alleen voor.
inmiddels blyf ik me wel voorhouden dat dit eerlyk is ook, zynde volgens onze op voorhand uitgestippelde contracten, en onvermydelyk bovendien; ik heb hier immers wel katjes te geselen, toch? en ja, raar maar waar: zelfs uitgaan, zelfs onnozele films zien, maakt deel uit van myn stiel, voor het "materiaal verzamelen". het wringt wel tegelyk, maar dat wringen brengt aan de toestand geen verandering.
tegelykerwyle was het welzeker een prachtige, huiselyke zaterdag, voor my toch althans. een familiaal bestaan is meer onweêrlegbaar, en dus minder vluchtig-achtig dan het libertynse rond-leven (al zat dat vluchtig-achtige my dus ook wel lekker.)
je kan niet schryven met bengels in je buurt, maar je kan wel lezen, als een vorm van diefstal, ieder vry ogenblik een paar alinea's; en zo ben ik, over een paar dagen verspreid, mooi door de eerste twee gedeelten van "à la recherche" geraakt - het plan er goed heerlyk uit bestaande, deze cyclus nu eindelyk eens integraal van voren naar achteren uit te lezen... is een van die weinige dingen waarvan ik bevestig dat je ze moet gedaan hebben vooraleêr te mogen sterven...
in de loop vd week had ik twee kaders opgehangen in de gang naar de schoenenkast; terloops liet luv ons weten dat ze die niet mooi vindt; dus vannacht heb ik ze weêr neêrgehaald, wat ik u brom!!
luister naar het vioolconcerto van brahms en eet kleine pannenkoekjes. zoethoutthee is de allerbeste thee ooit, heb je die in huis?
1 opmerking:
enkel de kaders vind ik niet mooi, wel de inhoud
Een reactie posten