gastdichter victor glorieux

IN HET MIDDEN VAN DE NACHT


in het midden van de nacht
begeef ik my
op myn pantoffels
langzaam benedenwaarts;

voor, uit de blauwe koelkast,
een glas karnemelk.

sinds m'n veertiende
drink ik iédere nacht
één glas karnemelk.

maar het licht in de keuken
is kouder dan ooit

en tydens m'n hurkende beweging
komt daar ineens
met geweld
de gedachte aan wendie naar boven,

dwz. de dochter
van carla.

als jongeman niet érg lang geleden
werd ik wel 'ns verliefd
op de zussen van myn lief -

maar
toch nooit op hun dochters?

jehova, vergeve my
dit soort van gedachten!,

laat
my
nooit

de zeventienjarige dochter
van carla blukens,
en van die ex van carla blukens,

hier, op deze gele keukentafel,
als een saucisse tot my willen nemen,
-please!

ik
bén zo toch niet?

op straat
twee schurken

staan
by een schuddende camion
niet eens geheimzinnig
te converseren,

in
een yzige, geluidloze motregen.

ik herinner my
de dood van myn moeder.

en ik herinner my,
ik weet zelf niet waarom,
het verdwynen van "laslo",

onze duitse herder
toen ik er zes was.

het ledige drinkglas
de spoelbak in,

m'n eigen slaapkamer
nu ervarende

als
niet meer, nooit meer toegankelyk.