drie uur in de vriesnacht - dwz: buiten op straat is het ineens heel erg koud; hierbinnen, dwz: hierbeneden, in de zogenaamde "machine-kamer", draaide de vernieuwde chauvage succesvol op volle toeren. met op de achtergrond het frivool-intelligente "de notenkraker" van tsjaikovski (1840-1893);
wellicht in myn leven de aller-eerste kerst ooit die de aanduiding "mank" verdient, door toedoen van die verbysterende familie-ruzie die nu al ik-weet-niet-hoelang voortduurt, onze familie dermate versplinterende dat, naar het eruitziet, de aanstaande byeenkomst in het ouderlyke thuis voor kerstmis, niét als integraal zal kunnen worden aangekruist. nog niet zo overdreven lang geleden zei ik het katholieke geloof met spyt algehéél vaarwel, niet naar koud-wetenschappelyke, maar wel naar morele wenken (de eeuwenoude kerkelyke bescherming van kinder-mishandelaars; de pauselyke anti-condoom-campagnes in africa, ...); toch blyf ik, wat hadden jullie anders gedacht, het silhouet, om het zo te zeggen, van de katholieke vorm wel omarmen; doordat een sterveling het laatste woord nu eenmaal moét laten passeren (het alternatief is hubris); en daarom betekent kerstdag nog altyd alles voor my; de vete van een familie die met kerst niet herenigd geraakt, steekt een rubicon over - en dat geeft dus kriebels. de blasfemie, de daarmeê over zich afgeroepen straf bovendien... 's nachts droom ik tot myn verrassing dat ik aloude familie-photo's terugvind, en barst in tranen uit; en zo word ik dan wakker.
in, welteverstaan, een zeer goede, mooie wereld, dat wel.
het dak onderhand gerepareerd, van els crawls een boek gekregen over charles waterton, ...
want toch, geëerde lezers, beheerst uw dienaar de capaciteit van innerlyke rust. myn hart is al zo vaak vertrappeld en geschonden, door een echtgenote, door beste vrienden; door al eens eerder, kortstondig, een broêr; door onoverzienbare legers van werkgevers en mede-acteurs, legioenen van critici en andere "cultuurdragers", door een welhaast aangenaam regiment van vriendinnetjes - niet dat je immuun wordt, maar wel geraak je getraind in het gevoelen. of, korter gezegd, voor eenieder geldt dat ONZE REIS HIER OP AARDE TE KORT VAN DUUR IS, TE KORT OM ROTTIG WAKKER TE WORDEN EN ROTTIG TE GAAN SLAPEN; één van de twee moet af en toe kunnen, maar de beide tezamen - NOOIT. MEER.
aldus.
aldus, lezers, slyt ik deze winterdagen grosso modo in verregaande voldoening.
de kinderen iedere dag ietsje meer communicatief, als individu win je daarmeê ook aan ademruimte.
de laatste paar maanden ook mogelykheden tot babysit; 1. onze pa en ons ma, die hier, godlof, om de hoek wonen sinds kort; 2. juf kimberley, van de crêche; en sinds vandaag ook 3. merlyn, de oudste dochter van myn gewezen partner-in-crime geert beullens; die merlyn kwam vandaag toch alvast "nanniën", dwz met de kinderen spelen (ze rondtrekken in een kartonnen doos, twee uur lang) onderwyl ikzelf, tot nader order, naar hierbeneden, de machine-kamer kon.
hoelang had ik hier al niet meer overdag kunnen arbeiden? ja, dit was een kerst zeer waardig...
huiswerkmatig twee grote dingen in het verschiet; de première van victor glorieux links (een reeks try-outs in januari), het radio-programma over sherlock holmes rechts (opnames begin februari.) dat laatste vergt oneindig veel leeswerk, wel zéér aangenaam...
ook myn seksleven swingt heden overigens de pan uit, echt heerlyk - maar: als pseudo-getrouwd man, die ik ben, kan ik daar weinig over kwyt. dat is een voordeel van dat àndere bestaan, dat van de libertynse vrygezel: als literator kan die zichzelf, aangaande zyn liefdesleven, honderd procent laten gaan; in gedichten, romans, brieven en dagboekblaêren; doordat hy zyn partner geen naam hoeft te geven. vertel ikzelf nu van die wilde, sportieve dingen, van allerlei lichamelyke soorten, dan krygt luv diezelfde dag nog een hoop telephoons. en ja, helaas: als ik de lezer bezweer: komaan, jongens - luv heeft hier niks meê te maken!!; ook dàn krygt zy diezelfde dag nog een hoop telephoons. als getrouwd schryver zit je m.a.w. in een lose-lose-situatie (ook genoemd: een "én-én"-verhaal...) ikzelf eens temeer, doordat ik vooral in uitgerekend confessionele liefdeslyriek zo yzersterk was...
vandaar dat er toch een zeer kloek fictief omnibus op stapel staat, "de opkomst en ondergang van circus bulderdrang", achthonderd bladzyden pure fictie; ik was daar reeds druk aan bezig, totdat ik voor dat sherlock-holmes-ding werd weggeroepen.
anyway.
ik wens u een prettige kerstdag nog.
1 opmerking:
troost je wat betreft die familieruzie; je zou ervan verschieten in hoeveel families dat het geval is...
ja, die els crawls is echt wel een schat, he?
overigens heb jij een zo goed als perfect gezin.
Een reactie posten