in myn lectuur ben ik wel een flauwerik - welke prachtboeken heb ik hier, dankzy e-bay, klaarliggen, om dringend te lezen? de "gedachten" van leopardi, essays van coleridge over shakespeare, de mémoires van saint-simon; doch in plaats daarvan lees ik maar één boek, zelfs van voren naar achteren: xandra brood, "rock&roll weduwe". dat soort flut lees ik het liefst, niks aan te doen...
natuurlyk is het géén flut, het gaat wel ergens over...
grappig, ik was net aan het denken: curieus eigenlyk dat herman brood zelfs op het einde van zyn leven nog geen leesbrilletje op hoefde. een onderwerp dat my wel aanbelangt: ik heb er nu stééds één op, en wat vindt byvoorbeeld luv daar eigenlyk van? die is, tien jaar geleên, toch niet verliefd geworden op een brillenkas? ze roept myn naam en ik kyk haar aan: met loensende ogen over dat brilletje heen - daar heeft zy toch nooit voor gekozen? - tof genoeg, lezers, komt het onderwerp by xandra ter sprake. brood moest wel dégelyk een leesbril op - maar: hy weigerde het, om eraan toe te geven. en van hem mocht xandra er ook niet aan toegeven. dat ten eerste. en ten tweede: by nader inzien, is dit hier zyn àller-laatste gesprek geweest; hy begaf zich naar het hilton, klaar om daar van het dak af te gaan springen; éérst ging hy nog iets drinken in de lounge; hy nam daar een krant in zyn handen, en sprak een kelner aan:"excuseer, heb u toevallig een leesbrilletje voor my?" (helaas, die kelner had er géén op zak...)
voorts is het hier nog altyd een opboksen tegen die griep, die me al dagenlang attackeert, maar die het stap voor stap aan het winnen is. duizelingen, yl in het hoofd, myn neus die helemaal blauw ziet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten