vrijdag 10 november 2017

state of being, 10 november 2017



vandaag nog eens keihard géén succes gehad, met myn potsen... specifiek voor deze blog is dat ook wel juist goed; hoe dikwyls krygen jullie hier te lezen waarom de ambiance gisterenavond "superbe" was, en waarom de voorstelling die ik speelde, erin ging als koek? op den duur ga je dit ook niet meer geloven. myn vorige afgang dateerde weêral van 23 april, te roeselare; zo heb ik dus toch mooi, m.a.w., een halfjaarlang op goéie vibes kunnen surfen... nu lik ik myn wonden... drie kwartiers voort-zeveren en quasi geen énkele reactie, behalve van steeds diezelfde drie, vier mensen links vooraan, die konden er wél meê lachen. gelukkig vertel ik geen op zich staande grappen, maar worden die altoos ingebed in een integrale vertelling - zodat ik toch niet per definitie ineen hoef te zakken; als het moet, schakel ik van "grapjurk" over naar "verteller", en probeer ik dit dan rond te krygen met een virtuositeit die aan myn éigen normen voldoet. ik moet ook zeggen, trouwens, dat die mensen in die zaal absoluut niet respectloos waren. kunnen zy eraan doen dat ons smaak verschilt?
    nadien zag ik, op weg naar m'n wagen, een kerel, buiten op straat, ermeê doende een cigaret op te steken. "zat jy daarjuist in de zaal? mag ik jou dan eens vragen: heb jy er een idee van, waarom ik daarjuist totaal geen succes had?" (bevraging op eigen risico.) "ja," sprak hy, "daar kan ik wel op antwoorden. je verhaal heeft totaal geen maatschappelyke relevantie." "oké... dat kan ik volgen... daar zal ik dan nog eens goed over nadenken..."
    maatschappelyke relevantie...
    wie zal het zeggen...
    op naar de volgende...
    niet àltyd alleen maar die ene, kleine teen die pyn doet, willen belichten; die negen àndere tenen zyn er ook nog!
    zuiver voor het gegeven, o bloggers, dat ik hier misschien, of zelfs aannemelyk, binnen een jaar ofte zeventien nog 'ns voorby-scroll, my afvragende "in welke tyden speelde zich dit af?", hierzo die tragedie vermelden rond bart de pauw. ja: dié tyden waren het, van dié vallende dominootjes... dit soort nieuws scheurt by ondergetekende steeds optenief dat trauma weêr helemaal open, uit 2006, toen ik ook zelf van vanalles werd beschuldigd... ik kén die maniertjes van die media-mensjes, en hoe het voetvolk het recht graag in eigen handen neemt. de lafaards!
    anyway... wat stygt, kan enkel nog dalen, en vice versa...
     zelf ben ik allang, en voor eeuwig en altyd, in myn eigenste, kleine, ongenaakbare privé-universumpje ondergedoken. hier is het goed toeven, geloof my. ik raad dit aan iedereen aan.

4 opmerkingen:

Ufo Shifty zei

ivm optreden. Je kan niet iedereen pleasen.
Je kan enkel dingen brengen die je zelf goed vindt en vervolgens hopen dat anderen er iets aan hebben.

Goldfactory zei

with love!

Goldfactory zei

Love rules

Steven P. zei

Maatschappelijke relevantie, mijn gat!