dat boek van dostojevskaia... verrassend... al van toen ik een kind was, staat deze lectuur in m'n geliefde vader z'n boekenkast te verstoffen, het geleek een onzinnig iets om daarin ooit te hoeven te lezen; maar: nu opeens is dit volmaakte lectuur!!...
het standpunt van de wel niet achterlyke, maar toch erg huiselyke echtgenote; hoe ze staat af te luisteren aan de deur, als er een louche uitgever komt vergaderen... hoe de arm van haar dochtertje opnief gebroken moet worden doordat dit na de eerste breuk is misgroeid... tussen veel ellende door (altyd armoê; altyd 'dit kostte zoveel roebel', 'dat kostte zoveel roebel'), een idyllisch geëvoceerde, eeuwigdurende winter in een datsja, in 1872, in staraja roessa... de beschryvingen van het interieur - WAAROM interesseert my dat? dat kan ik zelf ook niet verklaren... waarom wil je gerust weten dat er in de bovenste kamer twee rieten stoelen stonden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten