VERDWENEN KROEGEN
Oude, verdwenen beschavingen spreken ten zeerste tot de verbeelding. Azteken-tempels, of de muren van Atlantis of Cartago. Wie herinnert zich evenwel nog café Den Babylon, in onze eigenste Jeruzalemstraat? Er was een openhaard die altyd brandde, zelfs wanneer de barkeeper er voor een halfuurtje tussenuit was. Er hingen naaktposters boven het toilet en iedere dag werd er, quasi gratis, zelfgemaakte soep geserveerd. Verdomd, deze maand is het alweêr exact vyftien jaar geleên, dat die gezellige keet daar dicht moest, niet zonder te worden verzegeld door de politie. Om de hoek had de politie twee mensen betrapt met een gebruikershoeveelheid softdrugs op zak. Waar hadden ze die vandaan? Ze wezen naar het café, en daar werd effectief een dealer by de kraag gevat. Maar de cafébaas had geen connectie met die dealer, en daarom hebben velen dit toch altyd een byzonder curieus voorval gevonden.
Wie herinnert zich nog, schuins tegenover Café Den Hopper, Café Het Papegaaike, dat al minstens twintig jaar niet meer bestaat, maar dat zyn naam dankte aan een waarachtige papegaai die er by nacht en onty in een hangende kooi voor de gevel posteerde? Wie herinnert zich daar, vyfhonderd meters verderop, Café Sportif, waar dikwyls zelfs op zondagen tot vyf uur 's morgens letterlyk op de toog werd gedanst? Het was er niet groter dan een washand, maar toch zaten er steeds legioenen dronkelappen by elkaâr. Of wie kent nog De Kaaiman, de Pacific, Het Spiegelbeeld? Of, in de buurt van de Academie, het legendarische café Den Berenbak, nu ook alweêr tien jaar geleên gesloten voorgoed? Dààrover zou het moeten gaan in onze lessen geschiedenis!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten