tegen de ochtend aan een hartkloppingen verwekkende thriller-droom. eerst zyn d'r inbekers in m'n huis, en weet ik niet beter dan eenvoudigweg op ze af te stormen, waarna ik helemaal k.o. word geslagen. wat later is er opnief een inbeker, maar ben ik een gewaarschuwd man. ik kom in de woonkamer (zynde de voormalige woonkamer van myn ouders), waar de inbreker in de kast is gekropen (in de laag-by-de-grondse kast waar ik zelf als kid dikwyls in weg kroop); hoewel dit een dom manoeuvre is, omdat ik myzelf daarmeê verraad, stap ik op de kast af, om ze helemaal dicht te duwen (de kast stond eerst op een kier); de inbreker schrikt op en komt ui de kast geklommen, ondewyl ikzelf naar de voordeur ren om weg te komen; het ondraaglyk spannende moment is hetdeze, waartydens ik met een béétje vertraging in myn benen met myn handen naar de deurknop van de deurklink uitreik, en mt moeite die deur opentrek, terwyl die inbreker my vlak op de hielen zit.
ik geraak dus toch buiten en gooi de voordeur dicht en begin gewoon op straat luidkeels "help!! help!!" te roepen; meteen komen er een stel agenten-in-burger om de hoek; die hadden zich daar opgesteld; feitelyk was dit alles een opgezette val om die inbreker te kunnen pakken - maar die agenten mogen wel snel zyn want er is nog een zy-raam in het huis, langs waar die weg kan. - en dan schrik ik meteen klaarwakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten