zaterdag 23 februari 2019

state of being, 23 février, 2019



wakker gemaakt door de kat, pitouche, die een meester is in het krabben aan deuren. sommige deuren die eigenlyk dicht zyn, krygt pitouche toch wél nog open, gewoon door d'r desnoods een uurlang verbeten aan te blyven trekken en duwen met allebei z'n voorpoten.
    direct beginnen rondmailen, dwz mails beantwoorden. daarna correcties aangebracht in de tweede aflevering van "ons feuilleton - de vlucht van de levende kanonskogel." hoewel die aflevering dus al geplaatst was; principieel probeer ik het te vermyden om dingen nog te corrigeren nadat ze al op de blog zyn geponeerd...
    smiddags kwamen myn eega en myn zoon even thuis, doch in de namiddag was ik hier alleen; om my in alle rust en gestaâgheid, voor te bereiden op die voorstelling, "gedichten en gedachten."
    toen de kinderen weêr thuiskwamen, rond vier uur, was ik nog goed fit, maar kort na het eten (beuling met appelmoes), rond de zessen, kreeg ik een "klop", zoals dit heet, en moést ik in de zetel gaan liggen om te slapen, een boek van nero ("de juwelen-eter") op m'n aangezicht.
    speciaal voor het optreden myn haardos met geavanceerd gel strak achterover gekamd - een goed idee, dat had ik gisteren ook al moeten doen, voor die gig in neêrpelt; tevoren had ik toen myn haar gewassen, maar pas gewassen is myn haar steeds minstens twee dagen lang echt ondraaglyk fluffie...
    de gig liep heerlyk, "gedichten en gedachten"; dit doen-ik misschien nog het liefst van al; de vorm, grasduinend door m'n teksten, die dan netjes, om niet te zeggen academisch, op een pupitter staan; zo is er veel ruimte voor spontaneïteit, maar tegelyk is er dus ook steeds letterlyk een houvast... dit is de toekomst...
    naar deze gig, in de lammekensstraat, was ik te voet gekomen (ipv met de fiets), zodat ik onderweg nog wat kon mediteren...
    snachts, rond halfeen, weêr thuisgekomen, trof ik luv nog aan, die speciaal uit bed was gekomen om d'r nog een aflevering van madmen by te nemen...




Geen opmerkingen: