ik was in een openbaar zwembad, maar zonder een zwembroek. die andere mannen die hier zonder zwembroek in de rondte zwommen, zagen er evenwel mottiger uit dan ikzelf, lees: met gigantisch behaarde ruggen en zo. by dié vergeleken, was ik een argeloze eunuch. toen ik uit het bad kwam om my te gaan afdrogen, kwam er toch een badmeesteres my erop wyzen dat naaktzwemmen tegen de reglementen was. evenwel scheen zyn een grote sympathie voor my tentoon te spreiden, wat uiteraard erg aangenaam was.
later ben ik op bezoek by een hele hoop marokkanen, by wie ik aldoor thee bestel. die badmeesteres is er ook, en komt nogal zwoel by me zitten. er komt één bepaalde marokkaan ter sprake, die met iedereen gekend is, een soort sociaal spilfiguur, zodat ik denk: dié moet ik zien te leren kennen...
wat later merk ik dat ik niet tegen dat meisje heb zitten aanleunen, maar tegen een van die kerels.
ik ben op bezoek by een kerel die woont in een achthoekige sociale woonerf. boven zyn huis is er een muurschildering van suske en wiske, maar dan onafgewerkt, schetsmatig. die kerel vertelt de hele geschiedenis van die muurschildering en dat verhaal is zo opzienbarend dat ik spontaan begin te applaudisseren. zelf woon ik nu eenmaal in een huis waar ooit willy vandersteen nog heeft gewoond (dat laatste is echt zo...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten