nu is ook de bakfiets gecrasht. aan het achterwiel. dat gaat een fikse duit kosten.!en alleen al om dit grootse vehikel tot by de fietsenmaker te krygen, ben je serieus aan het dansen, mensen. daarenboven stinken de trappen sinds vandaag opeens erg hard naar katten-sproedel, waar het daar vroeg alleen mirre was en jasmyn. het zyn, kortom, keiharde tyden. en dit, onderwyl ik daarenboven moet leren aanvaarden waarom dit najaar er geen énkel cultureel centrum myn voorstelling "de ideale schoonzoon" heeft willen programmeren - geen énkel; reeds lig ik, kortom, levendig in myn grafkist, enkel is het nog de vraag, wie onderhand de klinknagels zou willen aangeven.
maar: zoals onkruid zelfs weet op te schieten vantussen de àllernauwste mortel-spleten van een tegelvloer waar, zelfs, nooit één straaltje zon, water of liefde komt, zo ontspruit ook aan dit dal van doffe tegenspoed, myn geesteskracht om god te loven, in zyn goedertieren...
vandaag de laatste aflevering van ons blog-feuilleton, "de moord op servais verherstraeten"; mooi 40 aflevering afgeleverd op 40 dagen tyds, telkens tussen de soep en de gebakken patatten; welk geschrift ik in alle ernst reken, tot het beste dat myn hand ooit presenteerde... wel moet ik het zelf nog eens één keer helemaal nazien, van voren naar achteren en daarna nog eens één keer van achteren naar voren - maar daarna dan basta; verbeteren maakt niet altyd beter... één myner favoriete zieners, august johan strindberg, was principieel tégen verbeteringen, aldus steevast betrachtende, zo verregaand mogelyk zyn originele nota's in tact te laten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten