voor de eerste keer in vyf jaar tyd, of zo, toch plotseling een glas witte wyn aan het bestellen geweest. waarom? om my in m'n taak in te "heisen"; dwz het aanzwengelen van zo'n karaoke-avond. daar zag ik by het binnenstappen wellicht enigszins tegenop; je moet dan hypersociaal zyn, en in het begin is het je taak om de mensen een beetje te lopen pushen (eens zo'n karaoke om gang komt, loopt het vanzelf; maar dat aanzwengelen is wel vervelend...) toch is dit geen verklaring, want het was uiteraard verre van myn heetste vuur ooit.
wat waarschynlyk ook wel meêspeelt: voor een optreden kan je soms nog veel meer weêrzin of angst gewaarworden - maar dan kan je toch niét drinken, omdat je juist scherp moet staan, je moet een examen afleggen. een karaoke presenteren, daarvoor moét je juist een beetje imbeciliseren. dus eigenlyk was dit zeer professioneel van me.
en de wyn "werkte" wel degelyk, dwz ik rolde er alleszins zelf wel helemaal in. in stille fasen ook zelf af en toe gezongen, oa "tainted love", en ook geheel de mist in gegaan met "under pressure", in duet met die dave sinardet. hy vroeg zelf:"zullen we een duet doen," en kik zei zelf:"oké: under pressure, dan wel." maar ik was my er niet van bewust hoe een beestachtig moeilyke zanglynen dat zyn! dus die dave heeft alles alleen moeten staan doen, dwz de lynen van bowie én die van mercury...
een uur of twee later, werd ik van die wyn een zekere voze, drukkende zwaarte gewaar. nu wil ik er zeker opnief vyf jaar vanaf.
eigenlyk ben ik de laatste jaren alleen maar gelukkig als ik aan het werk ben, vooral dan nog als ik effenaf bezig ben met schryven... zo staan babbelen en zo, kan ik echt byna niet meer... ik heb er geen geduld voor...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten