die laatste dag in de ardennen was nog eens de moeite. een zacht zonnig weêrtje, een fantastisch breedvoerige natuur. na het wakker worden smiddags, toch nog gedurig te bed blyven liggen, met het grote, goed gepolyste venster aan myn rechterkant ver open; vooraan op het terras luv in gesprek met tatjana, beiden in een ligstoel, en héél ver achteraan in het weidse, groene grasveld by de slootgrachten de kinderen, die je hoort spelen en lachen tot hier...
later by het wandelen wel moeten vaststellen dat myn rug niet helemaal meêwil, én dat er, tussen de heuvels, een venynige tocht hing, door de schuld van dewelke de middag toch niét viel te trotseren zonder overjas.
het oneindige inpakken; de dag van het vertrekken ben je daar zes uurs meê bezig, vyf dagen nadien de dag van de aftocht ben je daar zeven uurs meê bezig... ook wel doordat die kinderen allerlei rivierstenen en dennenappels en zo meê naar huis willen nemen...
inmiddels ben ik weêr thuis, in de machinekamer... morgen die begrafenis... overmorgen nog 'ns een optredentje...
m'n huiswerk alles byeen goed opgeschoten; het artikel over macbeth is inmiddels niet alleen opgestuurd maar bovendien zelfs goedgekeurd, van die lezing rond jotie t'hooft is de gevorderde klad-versie helemaal rond (had ik nooit durven hopen), en de derde prince-lezing is wel nog erg chaotisch, maar zuiver kwantitatief wellicht reeds meer dan teveel...
jammer dat ik de know-how niet heb voor een schubert-lezing...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten