een paar gevangen eekhoorns liggen hier en daar op my te wachten, klaar om te worden gefolterd en daarna opgezet; toch kryg ik volstrekt niks gedaan. het zy zo. zolang ik maar niet ga beginnen te tobben. want dat kryg je daar wel van.
rond het middaguur met de kinderen naar het zwembad in de veldstraat geweest. daar heeft de redder iemand uit het water moeten vissen, of die was er geweest. een brede man, vermoedelyk té plotseling van warm in koud gesprongen...
in de namiddag wat correctie-werk verricht aan "de moord op servais verherstraeten", de beroemde novelle - maar niet heus. daarna een halfuurtje gekeken naar "deadwood - the movie", zag er toch goed uit, maar zonder ondertitels is het zelfs voor een leraar engels-latyns toch even slikken.
(dit viel my op op die deliberaties van vorige week: leerlingen die buizen voor frans, buizen ook altyd voor wiskunde, en andersom. dat werd zo byna een refrein:"gebuisd voor frans en wiskunde". heel raar...)
nu is het acht uur savonds... geen goed uur om te bloggen... maar wellicht kan ik nu weêr enigszins naar myn gebruikelyke nacht-rythme beginnen opschuiven... ik geloof ook wel hard in de kracht van het matinale - maar om werkelyk te scheppen, om van niets tot iets te komen, moet ik eerst langdurig in stille leêgte kunnen dryven...
rocco james conan, myn zesjarige zoon, tapte d'r een goeie, vanmiddag; hy zei:"we zitten gevangen in het heelal, en we kunnen er niet meer uit."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten