trouwens ook het lot van de desselse kris van dijck heb ik my tamelyk hard aangetrokken.
in zyn essay "zelf schryver worden", gaf meester-auteur gerard reve ooit een uiteenzetting over de noodzaak van contrasten waar het om drama gaat; daarby een voorbeeld gevende uit "de graaf van montechristo"; de goeierik daar wordt niet zomaar, ten onrechte, gearresteerd - neen, dit gebeurt exact één seconde voordat hy normaal gezien, in de kerk, voor het altaar, het ja-woord zou hebben mogen vernemen van zyn tederste geliefde; dàn valt de politie binnen, dàn wordt de goedhartige edmond dantès voor veertien jaar onschuldig naar de gevangenis overgebracht; precies zoals iedereen zyn gsm opeens afging, exàct wanneer kris van dijck, op onze vlaamse feestdag, als eindelyk, na jaren hard werken, aan zyn speech was kunnen beginnen... exact op dié halve minuut...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten