myn vriend C was verantwoordelyk voor de moord op een van de kinderen van een gemeenschappelyke vriendin, A, maar zelf was ik passief medeplichtig. de gehele droom lang werd ik achternagezeten door rechercheurs, maar op den duur begon het ernaar uit te zien dat myn vriend en ik er zonder straf of beschuldiging vanaf zouden geraken. de angst en de vermoeiende claustrofobie en de ongein bleven evenwel voortduren, vooral eens ik inzag, dat A, die moeder dus, niet eens wist of haar kind nog überhaupt leefde of niet; voor haar was dat kind alleen maar "verdwenen". om verantwoordelyk te zyn voor zo'n levenslange beklemming, kon ik niet aan; dus: ik nam me voor, haar alles eerlyk te gaan opbiechten. myn vriend wilde dat niet hebben, maar toen werd ik ongeveer wakker.
pas nu ik myn dromen noteer, nu weêr een goed jaar met tamelyk hoge regelmaat, zie ik in dat ik dit soort raskolnikov-achtige dromen wel akelig dikwyls heb, dwz dromen waarin ik, in het verleden, een moord heb gepleegd, en hoe ik daarna dan moet zien te overleven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten