het was er waanzinnig druk. geen één stoel meer vry. ook wel doordat vele dametjes op de twee stoelen nààst hen, een dwarse paraplui hadden liggen, om ze vry te houden voor hun aanverwanten.
buiten beeld nog de drommen mensen àchter ons, zelfs tot buiten.
terecht, een zeer mooie mis, met vooraan ook veel kinderen in het wit, gezang en vioolmuziek... een sportieve pastoor...
toch eigenlyk jammer dat het er niet alle zondagen zo aan toe gaat...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten