ik was niet beginnen te diëten om af te vallen, maar omdat ik was wakker geworden met, opeens, een donkergele huidskleur integraal op myn beide wangen en op myn voorhoofd - dit, zonder dat ik een chinees was geworden. dus bedacht ik: dit is zeker een gevolg van het gegeven, dat ik iedere dag optenief, alleen al voor het ritueel, minstens vyftien blikjes cola zero consumeer (ondertussen wordt vermoed dat die gele huidskleur een gevolg was van een zekere gradatie van pancreas-kanker...)
stoppen met die cola geleek my erg moeilyk, die cola deelde myn dag in; cola om wakker te worden, cola om te beginnen werken, om te chillen, om wakker te blyven; om thuis te komen, om op café te gaan, etc. dus dacht ik:"dan stop ik beter gelyk overal meê!"
die redenering was de juiste; in plaats van "stoppen met cola drinken", kreeg die wyziging, "stoppen met alles", het karakter van een experiment in levensvorm; je "wordt iemand anders". geen brood. geen suiker. geen mayonaise. geen spaghetti. geen kaas. geen vlees. totaal, van het ene moment op het andere, myn voet op die harde rem.
het eerste weekend was trouwens toch de hel. de tweede dag heb ik my toch, zombie-achtig over de meir strompelend, plotsklaps als een uitgehongerde zieke hond op een vyftiental nep-gezonde "voedingsrepen" gestort - van die repen met noten en rozynen, waar heimelyk toch wél vanalle suikers inzitten ook. maar: daarzonder was ik ter plekke flauwgevallen. dat was echt een super-ellendige gebeurtenis.
(vervolg hieronder...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten