rond elf uur optenief wakker, en dan zo ogenblikkelyk mogelyk beginnen voortwerken aan myn kerstverhaal, in één ruk tot drie uur smiddags, in één enkele boog, aldus, van een vier uurs voortdurende, prachtige concentratie. alleen daarna heel eventjes een paar boeken gaan posten; de golf van kempenkrak-boekjes schynt voorby, maar nu komen er sporadisch bestellingen binnen voor alle boekjes tezamen, als één collectie - dat is natuurlyk het mooiste.
vervolgens by het gezin aangeschoven, een onschuldige, vrolyke boel op een dag uit de duizend, grappig maar niet opvallend - een dag die zou worden vergeten, als deze blog niet bestond - deze heilige blog!!...
snachts optenief aan het kerstverhaal voortgewerkt, toch alweêr een goeie twéé uurs aan één stuk door...
een kerstverhaal moet een droevig verhaal zyn. christus kwam op aarde om ons het licht te schenken - maar: dat was alleen maar mogelyk dankzy de meest vreselyke duisternis, die heerste. wie een zo goed mogelyk kerstverhaal wil schryven, moet dus vooreerst oprecht op zoek gaan naar het droevigste verhaal aller tyden. (deze laatste alinea is een schets voor de tekst voor op de achterflap...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten