stripalbum

dateert alweêr van twee jaar geleden, maar drong pas vandaag tot my door. al is het ook niet zo, dat ik ze allemaal zou verzamelen; daarvoor maakt de tekenaar, sokal, zich er naar myn gevoel steeds nét iets te gemakkelyk vanaf; dwz te weinig geëlaboreerd, te weinig detail. die relatieve luiheid schept natuurlyk ook wel "open space", en dus ook relax voor de lezer. maar ten slotte; voor die schaarsheid is deze tekenaar niet virtuoos genoeg, dwz byvoorbeeld bernet trekt soms ook maar zes lynen en klaar is kees; maar met dié zes lynen kom je dan ook echt wel toe.

    over de franchise van de actie-held "jack reacher" stelde ene filmcriticus genaamd adam woodward wel eens kortweg: "there is no room for reacher in modern cinema's action crowd" - en dàt is nu wel net tegengesteld aan de positie van deze canardo. in een snelle, veranderlyke wereld waarin iedere nobele wilde veel plannen heeft maar weinigen volharden en blyven voortmarcheren, is sokal met die canardo wél reeds mooi 43 jaar bezig!!... anderzyds zitten we wel nog maar aan album nummer 25; dus ofwel doet die man tussendoor veel publiciteit, ofwel geniet ie van het goede leven... maar alleszins: al zyn deze grappen niet extréém goed, al zyn deze verhalen eigenlyk niet zo overdréven boeiend ("de roes van het bloed", album 3, niet meêgerekend), met zo'n fort van een gedurige serie, heeft canardo toch onomstootbaar zyn unieke plek in stripworld. het zou een enorm verlies zyn zonder deze geperverteerde toonder.

    (intussen vind ik hier uit dat sokal het tekenwerk niet meer zelf doet, dat hy dat uit handen heeft gegeven...)